صنایع دستی
صنایع دستی در جعبههای تخممرغ!
- صنايع دستي
- نمایش از پنج شنبه, 01 تیر 1391 15:45
- بازدید: 5436
صنایع دستی، هنر فاخر ایرانیان است که قدمتی به اندازهی این تمدن بزرگ دارد، همه این را میدانند، مسؤولان و متولیان هم از این جمله زیاد در سخنرانان خود استفاده میکنند؛ اما باز هم این هنر فاخر جایش میان کارتنهای تخممرغ و پلاستیکهای بازیافتی، بدون داشتن محافظ است!
Air Jordan 3 Blue Cement CT8532 400 Release Date 1 | Air Jordan Release Dates 2021 + 2022 Updated , IetpShops , nike new arrival for men japan today live full
به گزارش خبرنگار سرویس صنایع دستی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، بستهبندی، یکی از بزرگترین معضلات صنایع دستی ایران است. البته متولیان صنایع دستی دو سه سالی است بهشکل جدی به این حوزه وارد شده و تلاش کردهاند برای تعدادی از محصولات، بستهبندیهایی را طراحی کنند. برای همین در سال 1389 سرانجام پس از مدتها تحقیق، مطالعه و دعوت از طراحان این حوزه، برای 33 محصول صنایع دستی، بستهبندیهایی طراحی شد که در همان سال در مراسمی رسمی بهمناسبت روز جهانی صنایع دستی با حضور مقامات عالیرتبهی کشور رونمایی هم شدند. با وجود آنکه قرار بود این بستهبندیها به چرخهی تولید انبوه وارد شوند، ولی هیچ خبری از آنها نشد، هیچ هنرمندی از آنها اطلاع ندارد و کمتر کسی این بستهبندیها را دیده است.
کامران سبزهمیدانی وقتی مدیرکل دفتر آموزش و حمایت از تولید معاونت هنرهای سنتی و صنایع دستی بود، از برپایی 10 کارگاه ترویجی صنایع دستی تا پایان سال 90 خبر داده و اظهار امیدواری کرده بود که اگر این روند خوب پیش رود از سال 1392 به بعد، شاهد عرضهی هیچکدام از محصولات صنایع دستی بدون بستهبندی به بازار نخواهیم بود.
در واقع، معاونت صنایع دستی پس از آنکه برای 33 محصول، بستهبندی طراحی کرد که قطعا برای آن اعتباری هم درنظر گرفته بود، تصمیم گرفت به عقب برگردد و کار را از آمورش هنرمندان صنایع دستی شروع کند. برای همین سال 90 بیشتر به برپایی کارگاههای آموزشی بستهبندی صنایع دستی گذشت؛ اما نتیجهی این کار نیز چندان مشخص نبود، اگر هم نتیجهای داشت خروجی آن تا کنون در بازار و نمایشگاههای صنایع دستی دیده نشده است، چراکه در نمایشگاه صنایع دستی که بهتازگی در تهران پایان یافت، بیشتر محصولات همچنان بستهبندی مناسبی نداشتند؛ مگر آنکه خود هنرمند یا تولیدکننده با توجه به تجربه و توجیهی که برایش ایجاد شده، سرمایهای را برای بستهبندی محصولاتش اختصاص داده بود، وگرنه جای بیشتر محصولات در میان کاغذهای باطله، روزنامه، پلاستیک یا کارتنهای تخممرغ و مواد شوینده بود.
اما مشکل در بستهبندی صنایع دستی فقط توجیه و آموزش نیست، چراکه خیلی از هنرمندان، بویژه آنها که تجربهی حضور در بازارهای خارجی را دارند، میدانند بستهبندی چقدر برای صنایع دستی اهمیت دارد و چه میزان در جذب مشتری و اعتماد او مؤثر است؛ اما معمولا سرمایهای برای این کار ندارند، اگر هم سرمایه داشته باشند، کارخانهای نیست که برای آنها بستهی مناسب تولید کند.
در نمایشگاه صنایع دستی امسال، سالنی به بخش پیشکسوتان و اهالی خلاق صنایع دستی بهعنوان مشاوران اختصاص داده شده بود و در میان آنها افرادی بودند که بستهبندیهایی را طراحی و برای نمایش عرضه کرده بوند. صاحبانشان میگفتند که هنرمندان آمده و مشورت گرفتهاند؛ اما قطعا آن مقواهای ضعیف که بهعنوان نمونه به نمایش گذاشته بودند، بستهبندی مناسبی برای تمام محصولات صنایع دستی ایران نیستند.
حالا مسؤولان صنایع دستی تصمیم گرفتهاند عزم جدیتری از خود نشان دهند و یک همایش دیگر برای بستهبندی صنایع دستی برگزار کنند، شاید اینبار حرفها نتیجه دهد. همایش قرار است بهزودی در استان البرز برپا شود؛ اما معلوم نیست بخش خصوصی صنایع دستی بتواند به این بازی وارد شود یا نه. در این شرایط، بخش دولتی چگونه این جریان را هدایت خواهد کرد؟ بانکها چطور توجیه میشوند که به طراحان بستهبندی پول بدهند و یا کِی قرار است کارخانهای برای تولید بستههای مناسب صنایع دستی فاخر ایران ساخته شود تا تولید انبوده بستهبندیها، هزینهی گزاف روی دست تولیدکننده و هنرمند نگذارد؟