ایران‌بوم

به گزارش ایرنا، قفس بافی از هنرهای دست بانوان جنوب ایران است، صنایع دستی میناب ریشه در تاریخ، فرهنگ، هنر و مذهب مردمان این سرزمین دارد و سابقه تاریخی و فرهنگی شهرستان میناب بیش از 5 هزار سال است که شاخص‌ ترین گواه آن آثار باستانی، میراث فرهنگی و صنایع دستی به یادگار مانده از گذشتگان است.
این صنعت بومی از چوب باقیمانده نخل خرما که در گویش محلی «پَــنگ» نام دارد تهیه می شود، این صنایع دستی در گویش محلی «کِفَست» نام دارد ولی در عرف آن را به قفس می شناسند.
زنان مینابی بعد ازبریدن پَنگ های نخل خرما آن را می کوبند تا کاملا نرم شود و بعد از خیساندن آن در شکل و شمایل خاصی تهیه می شود، بافندگان اصلی این هنر بومی بانوان شرق هرمزگان در شهرستان میناب به شمار می روند.
زنان بومی شهرستان میناب این هنر زیبا را از اجداد و گذشتگان خود به ارث برده اند ولی با گذشت زمان و ماشینی شدن جامعه، دختران امروزی هیچ توجهی به این صنعت بومی منطقه خود ندارند.
این صنایع دستی در شکل و رنگ خاصی تهیه می شود و بهترین سوغات جنوب کشور نزد مسافران و گردشگران خارج از کشور است که صنایع دستی زبانزد خاص و عام می باشد.
صنایع دستی سفالی، صنایع نخیلاتی و پوشاک سنتی صنایع فعالی هستند که در حال حاضر از رونق و رواج کامل برخوردارند و هم چنان به صورت گسترده تولید می شود.
سازندگان آن صنایع دستی طی یک هفته وسایل ساخته شده خود را از روستاهای دور و نزدیک جهت معاملات پایاپای یا خرید و فروش به مرکز شهر می آوردند و در پنج شنبه بازار آن که شهرتی جهانی داشته به معرض فروش می رسانده اند.
زهرا ذاکری یکی از زنان صنعتگر روستای پشته شهوار گفت: زنان این منطقه تبحر خاصی در ساخت انواع صنایع دستی بومی و محلی دارند اما به علت عدم حمایت و استقبال از این صنعتگران، استقبال چندانی برای ساخت دیده نمی شود.
این بانوی صنعتگرافزود: این هنر زیبا به علت عدم استقبال بانوان به فراموش سپرده شده است و کاربرد این صنعت در روزگاران گذشته به صنعتی تزئینی تغییر یافته است.
وی ادامه داد: این صنایع دستی برای نگهداری مرغ، کبوتر، خروس و انواع پرندگان محلی کاربرد زیادی دارد به طوری که برخی افراد هم برای تبدیل تخم مرغ ها به جوجه از آن بعنوان یک محل امن و پناهگاه مناسبی برای درامان ماندن تخم مرغ ها از تیررس حیوانات موزی استفاده می کنند.
ناصر رهسپار از فعالان صنایع دستی نیز گفت: این صنایع دستی بیشتر در روستاهای اطراف میناب مثل بهمنی، شهوار، حکمی و حتی در شهرستان بشاگرد و مرکز شهر میناب توسط بانوان ساخته می شود.
حامی صنایع دستی میناب افزود: این صنایع دستی علاوه بر فروش در داخل استان هرمزگان به تهران، شیراز و اصفهان نیز فرستاده می شود و قیمت این صنایع دستی در پنجشنبه بازار میناب 50 هزار تومان است.
وی شهرستان میناب را قطب صنایع دستی جنوب کشور دانست و ابراز داشت: در راستای حفظ، تشویق و ترغیب جوانان برای احیا و جلوگیری از به فراموشی سپردن این صنعت کهن باید از بافندگان این صنعت زیبا حمایت و پیشتیبانی انجام شود.
زهرا صادقی بهمنی بانوی فعال عرصه صنایع دستی از روستای بهمنی نیز گفت: مسئولان از بانوان صنعتگر میناب حمایت کنند و زمینه استقبال نوجوانان را از این هنر زیبا فراهم سازند.
وی افزود: دانش آموزان زیادی برای دیدن صنایع دستی به روستای بهمنی می آیند، بسیاری از دانش آموزان استعداد درخشانی برای احیاء این صنعت کهن دارند اما چون فضایی برای ادامه فعالیت صنایع دستی برای آنها فراهم نیست از این صنعت حمایت نمی کنند.
معاون صنایع دستی اداره کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری هرمزگان نیز می گوید: حمایت های این اداره کل به روش های مختلفی هم چون راه اندازی کاروان های صنایع دستی، اعزام صنعتگران به نمایشگاه های صنایع دستی ، اعطای تسهیلات قرض الحسنه و غیره انجام شده و این حمایت ها ادامه دارد.
سهراب بناوند بیان کرد: قفس بافی یکی از رشته های صنایع دستی حصیری است که در میناب به عنوان قطب صنایع دستی حصیری کشور رونق و رواج خوبی دارد.
وی ابراز داشت: برخلاف برخی سخنان، صنایع دستی حصیری بین زنان مینابی رواج داشته و رغبت خوبی برای فراگیری آن وجود دارد.
به گفته معاون صنایع دستی اداره کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری اداره هرمزگان، برخی افراد اقدام به تبلیغ های منفی با سایر تولید کنندگان برای نا امید کردن و کساد ساختن بازار آنان در راستای منافع خود انجام می دهند.
وی ابراز داشت: 200 میلیون تومان تسهیلات در سال جاری برای صنعتگران صنایع دستی هرمزگان اختصاص یافته که صنعتگران برای دریافت تسهیلات به بانک ها معرفی شده اند.
وی در خصوص شهرک صنایع دستی میناب نیز گفت: شرکت شهرک های صنعتی باید زیرساخت های لازم را آماده کند تا بتوان افراد را برای استفاده از امکاناتی که فراهم می شود معرفی کرد.
شهرستان میناب با جمعیت 300 هزار نفری در 90 کیلومتری شرق بندرعباس قرار دارد.
هرمزگان دارای 63 هزار صنعتگر صنایع دستی بوده که 60 درصد آنان در نقاط روستایی و 40 درصد در نقاط شهری مشغول به فعالیت هستند.