یادمان

میراث در هفته‌ای که گذشت؛ کابوس بزرگراهی شهر ری تا شکوه کاخ هخامنشی از همسایه دیوار به دیوارش

این هفته اگرچه با خبر کشف بقایایی از یک ساختمان کارگاهی و کاشی‌های دوره‌ اسلامی جانی تازه گرفت اما آخر این هفته هم ختم به خیر نشد و باز هم خبر رسید که ساخت و ساز، دیوار به دیوار کاخ هخامنشی آغاز شده و آثار تاریخی در ری زیر بزرگراه امام علی (ع) دفن می‌شود.

adidas team water bottles for sale craigslist 2017 | Clothes Online , Shoes Online , Giftofvision

خبرگزاری میراث فرهنگی – گروه میراث فرهنگی – ساخت و سازها به همسایگی دیوار به دیوار کاخ هخامنشی رسید. این کاخ که پایه‌ ستون‌های آن باقی مانده، تا کنون توسط بهترین باستان‌شناسان ایران و خارجی کاوش شده‌ و هنوز بخش‌هایی از آن مورد کاوش قرار نگرفته‌است.
 
در ادامه تعرض به آثار تاریخی شهرستان شوش، ساخت و ساز جدیدی، این‌بار دیوار به دیوار حصار محوطه هخامنشی کاخ اردشیر (شائور) در حال انجام است. این‌درحالی است که سازمان میراث فرهنگی هنوز واکنشی به این ساخت و ساز نشان نداده‌است.
 
به گزارش CHN تخریب‌ و تعرض‌ در شهر باستانی شوش دیرهنگامی‌است که آغاز شده و همچنان روند صعودی به خود گرفته‌است. از آن جمله می‌توان به حفاری غیرمجاز در محوطه‌های باستانی این شهر مانند محوطه‌های هخامنشی و ساخت و سازهای جدید بدون ضوابط اشاره کرد.
 
نوسازی تازه در نزدیکی کاخ هخامنشی اردشیر درحالی انجام می‌شود که چندی پیش سازمان میراث فرهنگی با اختصاص 700 میلیون تومان خواستار آماده‌سازی مقدمات ثبت آثار تاریخی شوش در فهرست میراث جهانی شده‌است.
 
قانون نقض می‌شود؛ ارگ انار قربانی!
ساخت و ساز در 70 متری انار این روزها یکی از مهمترین چالش‌های شهرتاریخی انار شده است. از یک سو معاون سازمان میراث فرهنگی از ایجاد مشکلات ساخت حرم شهدای گمنام برای حریم بصری ارگ تاریخی می‌گوید، از طرف دیگر مسئولان شهری و فرمانداری و میراث فرهنگی کرمان از ادامه این پروژه حمایت می کنند.
 
دوستداران میراث فرهنگی معتقدند که بیش از جریحه دار کردن احساسات مردم، آنچه مهم است قوانین و پایبندی به قوانین است و باید طبق اساسنامه میراث فرهنگی هر گونه ساخت و سازی در کنار آثار تاریخی بررسی شود و بعد تصمیم‌های دیگری در مورد آن اتخاذ شود.
 
بسیاری از مسئولان مربوطه و اشخاص به نام شهر انار نیز با این مسئله موافق و خواستار تصمیم گیری منطقی بر اساس قوانین و ضوابط میراث فرهنگی شدند.
 
گنجی‌پور، یکی از روحانیون به نام انار نیز این مسئله را تایید کرده و می گوید که باید بحث ساخت و ساز کنار ارگ انار با توجه به قوانین و ضوابط میراث فرهنگی حل شود و مسئولان و کارشناسان این حوزه باید نظر آخر را بدهند.
 
اما به نظر می رسد که مشکلات مهم تری ارگ انار را درگیر کرده است و شاید یکی از آن ها مسئله ابلاغ نشدن حریم این بنای تاریخی به سازمان‌ها و ارگان‌های شهری و عمرانی است و همین کوتاهی سازمان میراث فرهنگی باعث بروز مشکلات جدی در تصمیم گیری مسئولان شهری و فرمانداری در انار شده است.
 
محمدرضا نسب‌عبداللهی، دوستدار میراث فرهنگی و از اهالی انار اما در مورد این دغدغه‌های پیش آمده توضیح می‌دهد: «حدود چند سال قبل، کارشناسان میراث فرهنگی برای ارگ انار سه درجه حریم تعیین کردند که متاسفانه به دلیل تغییرات پی در پی در سازمان میراث فرهنگی این مصوبه هنوز ابلاغ نشده است.»
 
به نظر می رسد که ماجرای ارگ انار، داستانی دنباله دار است که تا زمانی که مسئولان مربوطه منصفانه بر سر یک میز نشیدند، قابل حل شدن نیست.
 
قوانین نادیده قوانین میراث فرهنگی در بابل
هنوز ماجرای انار و کرمان و تخت جمشید به اتمام نرسیده که ساختمان شورای شهر بابل بالا می‌رود و قوانین میراث‌ ملی را به زیر می‌کشد . پیگیری و مخالفت دوستداران میراث فرهنگی و البته طرح شکایات سازمان میراث فرهنگی به‌جایی نرسید. شهرداری و شورای شهر بابل همچنان مصمم برای ساخت ساختمان تازه شورای شهر بر ویرانه خانه قدیمی و نخستین کتابخانه شهر بابل است.
 
شهرداری و شورای شهر بابل چندی پیش طی اقدامی خودسرانه تصمیم به احداث ساختمانی تازه برای شورای شهر کردند. این ساخت و سازها پیرامون گنجینه (موزه کنونی، شهرداری پیشین و نخستین بلدیه شهر، بشماره ثبت 1526بتاریخ 8/امرداد/1354خورشیدی) و مجموعه خانه‌های تاریخی آقاجان نسب (شمارهثبت 2685 بتاریخ 17/خورداد/1379خورشیدی مربوط به دوره ی قاجاریه) است. البته اقدامات شهرداری و شورای شهر پس از طرح شکایات و اعتراض سازمان میراث فرهنگی و دوستداران میراث فرهنگی و دستور فرماندار متوقف شد اما با این حال چند روز باز هم فعالیت و ساخت و سازهای شهرداری دوباره از سرگرفته شد.
 
به گزارش CHN، شهرداری بابل درحالی با احداث ساختمان جدید شورای شهر، حریم منظری شهرداری سابق که نخستین بلدیه بار فروش این شهرستان است را به‌همراه مجموعه خانه‌های تاریخی ''آقاجانسب'' مخدوش کرد که هیچگونه مجوزی و استعلامی از سازمان میراث‌فرهنگی نگرفته است.
 
حریم گنجینه (تنها موزۀ شهرستان، شهرداری سابق و نخستین بلدیه بارفروش که در سال 1308 بنا شد) به‌همراه مجموعه خانه‌های تاریخی آقاجانسب (مربوط به میانۀ دوره قاجاری) درحالی توسط شورای شهر و شهرداری بابل شکسته شد و از بین‌رفت که هنوز این شهرستان داغ تخریب‌های گرمابه میرزا یوسف، پل محمد حسنخان، مسجد جامع بابل، بافت تاریخی 130 هکتاری و تکیه معلم کلا را از یاد نبرده است.
 
شهرداری بابل درحالی با احداث ساختمان جدید شورای شهر، حریم منظری شهرداری سابق که نخستین بلدیه بار فروش این شهرستان است را به‌همراه مجموعه خانه‌های تاریخی ''آقاجانسب'' مخدوش کرد که هیچگونه مجوزی و استعلامی از سازمان میراث‌فرهنگی نگرفته است.
 
حریم گنجینه (تنها موزۀ شهرستان، شهرداری سابق و نخستین بلدیه بارفروش که در سال 1308 بنا شد) به‌همراه مجموعه خانه‌های تاریخی آقاجانسب (مربوط به میانۀ دوره قاجاری) درحالی توسط شورای شهر و شهرداری بابل شکسته شد و از بین‌رفت که هنوز این شهرستان داغ تخریب‌های گرمابه میرزا یوسف، پل محمد حسنخان، مسجد جامع بابل، بافت تاریخی 130 هکتاری و تکیه معلم کلا را از یاد نبرده است.
 
بزرگراه، کابوس این روزهای ری
یکی از مهمترین خبرهای این هفته مدفون شدن تاریخ در شهر ری است . اتوبان‌سازی روی آثار تاریخی ری همچنان ادامه دارد و هنوز کامیون‌ها و بلدوزرها در حال دفن کردن یافته‌های تاریخی این شهر زیر خروارها خاک هستند. در صورت ادامه پیدا کردن این شرایط برای همیشه بخش مهمی از تاریخ ری از بین رفته و آیندگان هرگز نخواهند فهمید که چه بر سر شهری که نامش در مهمترین متون تاریخی ایران یاد شده، آمده است.
 
اکنون در مهمترین شهر باستان ایران آثاری به دست آمده که سند محکمی بر تمام متون تاریخی است که پیش از این درباره ری نوشته شده است. تصور این است که باید باستان شناسان در محوطه تاریخی به شدت مشغول کاوش باشند اما وقتی به پشت کارخانه سیمان و عرصه و حریم دژ رشکان برسید، تمام این تصاویر خرد می‌شوند.
 
مشاهدات خبرنگارCHN، برخلاف نظر همه مسئولان مربوطه که امید به حفظ آثار تاریخی و ادامه اتوبان‌سازی دارند، نشان می‌دهد که در حال حاضر کامیون‌ها و بلدوزرها آنچنان عرصه دژ رشکان و باروی شارستان را کوبیده‌ و با خاک یکسان کرده‌اند که دیگر امیدی به بازگشت بسیاری از آثاری که در این عرصه وجود داشته، نیست.
 
اکنون زیرساخت‌ها انجام و راه هموار شده و مرحله بعدی ریختن آسفالت است. کارشناسان سازمان میراث فرهنگی تنها دو ترانشه کوچک زده‌اند و به نظر می رسد با سختی بسیاری که ناشی از فعالیت های شهرداری است و به نوعی مانع ازکاوش است، مشغول به فعالیت هستند و نکته مهم آن است که تمام این اتفاقات در سکوت خبری می‌افتد. چراکه با توجه به این کشف مهم، هیچ مسئولی در این زمینه اطلاع رسانی نکرده و خبری رسمی در این باره نداد! و اکنون که شهرداری همچنان اتوبان سازی خود را ادامه می دهد، باز هم سکوت ادامه دارد!
 
در سایت تاریخی مهمی همچون عرصه دژ رشکان، کامیون‌ها و بلدوزرها به صورت جدی و با پشتکار بسیار مشغول کار هستند، کارگاه باستان‌شناسی هم راه‌اندازی شده اما با این وجود، به خبرنگارCHN اجازه داده نمی‌شود که از این سایت تاریخی بازدید کند و حداقل دوره این آثار کشف شده مشخص شود، حتی امکان عکاسی هم داده نمی‌شود و در انتها کار به تهدید می‌کشد و اخطارهای مداوم.
 
اصرار هم بی‌فایده است. هیچ کدام از مسئولان میراث فرهنگی و کارشناسان مربوطه اطلاعاتی در مورد این آثار و تاریخ و قدمت آن نمی‌دهند و به نظر می رسد که اگر این یافته‌ها همین جا دفن شوند، دیگر کمتر دوستدار میراث فرهنگی پیگیر تاریخی که اینجا دفن شده، می‌شوند.
 
ماجرای جریحه دار شدن برج هزار جریب
برج هزارجریب دچار ترک شده و هرچند این ترک‌ها می‌تواند وضعیت آن را با مشکل مواجه کند، یادگاری‌نویسی‌ هم به تخریب‌های دیواره آن افزوده شده‌است. مردم یادگاری می‌نویسند و نگهبانی نیست تا جلوی این تخریب‌ها را بگیرد. گفته می‌شود این برج به دوره صفویه تعلق دارد.
 
 برج هزار جریب یکی از آثار منحصر به‌فرد شهرستان اصفهان است. درحال‌حاضر شکاف‌های ایجاد شده روی بنا خبر از تهدید این اثر دوره صفویه می‌دهد. از سوی دیگر برخی از فعالان میراث‌فرهنگی معتقدند نبود نگهبان در این مکان باعث نوشتن یادگاری‌های و تخریب توسط مردم شده است.
 
«سیاوش آریا»، فعال میراث‌فرهنگی، در این‌باره به CHN می‌گوید: «در بازدیدی که هفته گذشته از برج هزار جریب اصفهان داشتم متوجه آثار ترک و یادگاری نویسی روی آن شدم اما چیزی که نگرانی فعالان و دوستداران میراث‌فرهنگی را بیش از پیش کرده نبود نگهبان برای حفاظت از این اثر تاریخی است.
 
در رابطه با پیشینه و کاربری برج تاریخی‌ هزار جریب اطلاعات کافی وجود ندارد. در برخی سایت‌ها اشاره کوتاهی به آن شده‌است: "برج‌های باغ هزارجریب مربوط به دوره صفوی است و در اصفهان، باغ هزار جریب، دروازه شیراز، خیابان برج واقع شده و این اثر در تاریخ 17 آذر 1364 با شماره ثبت 1698 به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است."
 
سیاوش آریا می‌گوید: «پیشینه ساخت این برج مربوط به دوران صفویه است. مصالح اصلی ساختمان این کبوتر خانه از خشت خام، گل و کاهگل است. این برج مجموعه‌ای از 8 استوانه کوچک در اطراف، یک استوانه بزرگ مرکزی، اتصالات استوانه‌های خارجی و داخلی است که سختی سازه را افزایش می‌دهد.
 
طراح و سازنده‌ برج موفق شده که با حرکت موجی شکل به دیواره‌ها تا حد امکان از ضخامت آن‌هاکاسته و بر پایداری برج افزوده است.
 
با این‌حال نبود حفاظت و رسیدگی‌های لازم، این اثر تاریخی را دچار فرسایش کرده است. کارشناسان معتقدند هم‌اکنون این بنا نسبت به دیگر آثار تاریخی از وضعیت نسبتا مناسبی برخوردار است که با حفاظت‌های لازم و مرمت جزیی می‌توان از تخریب آن جلوگیری کرد.
 
 کشف سازه های 1200 ساله در گیلان
دومین فصل از کاوش‌های باستان‌شناسی شهر تاریخی گسکر در شهرستان گیلان 31 تیرماه به‌پایان رسید. کشف بقایایی از یک ساختمان کارگاهی و کاشی‌های دوره‌ اسلامی مهمترین دستاورد این فصل از کاوش به‌شمار می‌رود. گفته می‌شود این شهر بالغ بر 1200 سال قدمت دارد.
 
دومین فصل کاوش های باستان‌شناسی در بزرگترین شهر دوره اسلامی شمال کشور که به سرپرستی ولی جهانی انجام شد به پایان رسید. شهر تاریخی گسکر در فاصله 25 کیلومتری شهرستان صومعه سرا 55 کیلومتری شهرستان رشت در استان گیلان واقع شده و آنچه امروزه تحت عنوان شهر تاریخی گسکر معرفی می‌شود منطقه جغرافیایی گسترده‌ای است که در زیر پوشش گیاهی جنگل هفت دغنان مدفون است.
 
این شهر تاریخی در حد فاصل شهرستان‌های رضوانشهر، صومعه‌سرا و ماسال شاندرمن و در کنار جاده ترانزیت رشت و آستارا قرار دارد.
 
به‌گزارش CHN، پیش از این مطالعات باستان‌شناسی در شهر تاریخی گسکر در سال 1382 به سرپرستی ولی جهانی با گمانه‌زنی و کاوش در مقبره خوری‌سو آغاز شده بود. طی این گمانه‌زنی‌ها در خلال سال‌های 1384 لغایت 1388 نزدیک به 70درصد حریم این شهر تاریخی مشخص شده‌است.
 
ولی جهانی سرپرست هیات باستان‌شناسی شهر تاریخی گسکر در این‌باره‌ گفت: «اما در فصل دوم کاوش‌های باستان‌شناسی شهر تاریخی گسکر که از ابتدای تیر سال جاری به منظور پیگردی و مشخص نمودن وضعیت دو بنای موسوم به حمام و خانه سنگی حاصل از کاوش‌های فصل قبل آغاز شد. محدوده حمام شماره 2 ترانشه­ای به ابعاد 10×13 متر و نیز در محل بنای خانه سنگی ترانشه­ای به ابعاد 10×17 مترایجاد شد.
 
کاوش‌های مشترک باستان‌شناسان ایران و ژاپن در ارسنجان فارس
مدیر کل میراث فرهنگی فارس از شروع مجدد و سومین فصل از کاوش‌های مشترک باستان شناسان ایران و ژاپن در شهرستان ارسنجان فارس خبر داد.
 
فریدون فعالی خبر داد: سومین فصل کاوش های مشترک ایران و ژاپن از ابتدای مردادماه امسال در غار سیده خاتون شهرستان ارسنجان آغاز می‌شود.
 
او با اشاره به اینکه این فصل از کاوش ها در راستای کاوشهای دو فصل گذشته است ادامه داد: در این فصل با تلاش باستان‌شناسان شاهد برپایی کارگاهی در داخل غار هستیم تا پس از انجام پاکسازی‌های لازم در دهانه ورودی غار و برداشت دیواره خشکه چین موجود، کاوش آغاز شود.
 
 فعالی افزود: بر اساس کاوش‌های انجام گرفته در مقابل غار در دو فصل گذشته ، لایه­هایی متعلق به دوره­های فراپارینه­سنگی و پارینه­سنگی میانی شناسایی شده است که این موضوع نشان اهمیت جایگاه تاریخی این مکان در دوره‌های مختلف تاریخی دارد.
 
غار سیده خاتون در بخش مرکزی شهرستان ارسنجان قرار گرفته و قدمت آن به پیش از تاریخ برمی‌گردد. نام این غار برگرفته از نام شخصی است که سال‌ها پیش در این مکان زندگی می‌کرده است. این اثر در فاصله 4 کیلومتری جاده ارسنجان به آباده طشک قرار دارد. دهانه این غار 42 ، عمق 32 متر و ارتفاع دهانه 40 متر است. غار سیده خاتون در تاریخ 20/6/1385 و به شماره 16038 در فهرست میراث ملی ایران به ثبت رسیده است و بر اساس قوانین مجازات اسلامی تصرف و یا تخریب آن پیگرد و مجارات قانونی دارد.
{jcommnents on}

• < قبلی
• بعدی >