نامآوران ایرانی
از قتل احمدشاه مسعود تا قتل استاد ربانی
- بزرگان
- نمایش از شنبه, 24 دی 1390 13:47
- بازدید: 4356
برگرفته از ماهنامه خواندنی شماره 69، دی و بهمن 1390، رويه 23
ه. ط
هنوز چند رو از قتل احمدشاه مسعود نگذشته بود که آمریکا، سرزمین افغانستان را مورد یورش قرار دارد. خیلی زود آشکار شد که دستگاههای اطلاعاتی آمریکا، از مدتها پیش دستاندرکار توطئهی قتل احمدشاه مسعود بودند. از نظر آنها، احمدشاه مسعود یک ناسیونالیست وحدتخواه بود و آرمان برپایی ایران بزرگ را گرامی میداشت. از سوی دیگر، با وجود احمدشاه مسعود که در همایش «بن» مورد تایید جامعهی جهانی برای ادارهی افغانستان قرار گرفته بود، نمیتوانستند نامزد مورد توجه خود را بر کرسی حکومت کابل بنشانند.
گرچه برای این انجام این جنایت کثیف، انسان نمایان عرب زبان را استخدام کردند؛ اما هیچ جای دودلی نیست که حکومت ایالت متحدهی آمریکا و شخص جورج بوش رییسجمهور آن کشور، قاتل احمدشاه مسعود هستند. اینگونه بود که آمریکاییها توانستند پس از اشغال افغانستان، علیرغم خواست اکثریت مردم این کشور، دستنشاندگان خود را بر کرسیهای قدرت در این کشور بنشانند.
آمریکا به دنبال چندین سال اشغالگری و فرورفتن بیشتر در باتلاق افغانستان، در حالی که بحران اقتصادی توان این کشور را به پایان برده است، در پی آن برآمد تا در صورت بیرون بردن نیروهای خود از این کشور، بتواند با تحمیل قرارداد نظامی به افغانستان، به حضور نظامی خود در این کشور ادامه دهد.
آمریکاییها نیک میدانستند که با وجود استاد برهان الدین ربانی، به عنوان یک ناسیونالیست وحدتخواه و باورمند به آرمان برپایی ایران بزرگ، در این کار موفق نخواهند شد. زیرا امکان تصویب این کار در مجلس این کشور وجود نداشت و لازم مینمود که این کار را با تشکیل شورای ریشسفیدان (لویه جرگه)، انجام گیرد؛ اما با وجود استاد برهانالدین ربانی در لویه جرگه، این کار امکانپذیر نبود. از اینرو، دستگاههای اطلاعاتی آمریکا، با یک توطئهی گسترده، استاد ربانی را در آستانهی تشکیل لویه جرگه، از پای درآوردند، این بار آمریکاییها به جای بهرهگیری از انساننمایان عربزبان، از طالبهای انساننما، بهره گرفتند و آن مرد بزرگ را ناجوانمردانه، به قتل رساندند.
چند روز پس از قتل استاد ربانی، لویه جرگه تشکیل گردید و در میان اعتراض گستردهی مردم افغانستان پیمان راهبردی یا پیمان چاکری را با آمریکا تصویب کرد.
از همان آغاز به کار لویهجرگه، مردم افغانستان، با برپایی اجتماعها و راهپیماییهای گسترده، برابر این پیمان، جبهه گرفتند که البته هنوز هم ادامه دارد و از دید بسیاری دیدهبانان مسایل افغانستان، این پیمان فرجام خوبی برای عاقدان و آمریکا نخواهد داشت.