زیست بوم
6 ماه تلاش اهالی شهران برای نفس کشیدن نتیجه داد - جشن مردمی در نجات باغ نیما یوشیج
- زيست بوم
- نمایش از جمعه, 17 آذر 1391 00:12
- بازدید: 4551
برگرفته از روزنامه ایران، چهارشنبه ۱۵ آذر ۱۳۹۱
باغ نیما یوشیج که 6 ماه پیش توسط عوامل شهرداری تهران برای انجام امور ساختمانی و ساخت وساز برج حصارکشی شده بود با تلاش اهالی شهران و اجتماع اعتراضآمیز این شهروندان بالاخره آزاد شد و درختان از مرگ نجات یافتند. هوای تهران، آنقدر سیاه است که نه فقط ریهها و قلب را میگیرد بلکه اعصاب و روان را هم بهم میریزد. در این سیاهی و آلودگی، شاید دیدن چند درخت که فداکارانه دیاکسیدکربن را میگیرند و اکسیژن تحویل آدمها میدهند بارقه امیدی باشد. چند هزار قطعه درخت در گوشهای از تهران، قرار بود کار تصفیه هوا را انجام دهند اما یک شب ناگهان عوامل شهرداری به همراه کارکنان یک شرکت پیمانکاری دور این درختان را حصار کشیدند تا سبزی باغ را پنهان کنند. این پنهان کاری قرار بود منجر به قطع درختان و سربلند کردن برجهای مسکونی و تجاری شود اما همسایگان درختان تاب نیاوردند و سراسیمه به خیابان ریختند، اول پرسیدند، پاسخ آنها باتوم بود و اشکآوری که در اختیار نگهبانان شرکت پیمانکاری قرار داشت. مردم دست کمک به سمت کلانتری «کن» دراز کردند و با یاری پلیس توانستند اعتراض آرام خود را به گوش مسئولان برسانند تا درختان قتلعام نشوند.
آن اوایل برخوردها خوب نبود، با دعوت این اهالی، شوک هم وارد میدان شد و به انعکاس خواسته مردم پرداخت، مردم تجمعات پیدرپی را برگزار میکردند، یک روز مقابل باغ، روز دیگر مقابل شورای شهر و فردایش مقابل شهرداری و شوک هم این تجمعات را پوشش میداد تا این که بالاخره شورای شهر اعلام کرد براساس طرح تفصیلی شهر تهران، این منطقه جزو فضای سبز محسوب میشود و شهرداری حق واگذاری یا تخریب آن را ندارد. امید دوباره شکوفه زد، اهالی شهران انگیزه مجدد گرفتند و به اعتراضاتشان رنگ و بوی جدیتری دادند، باز هم نتیجهای دیگر رقم خورد و شهردار تهران اعلام کرد «درختان باغ نیما یوشیج قطع نمیشوند» این عقبنشینی، نخستین پیروزی را برای اهالی شهران به همراه داشت، آنها به خیابان آمدند و جشن گرفتند غافل از این که فعلاً خبری از رفع حصر نیست. وقتی روزها گذشت و هنوز حصارها برداشته نشد، باز هم اعتراضات از سر گرفته شد، شهرداری باز کوتاه آمد و یکی در میان حصارها را برداشت اما اینبار اهالی شهران در حمایت از درختان، اهل کوتاه آمدن نبودند، آنها رفع حصر کامل را میخواستند، چندی پیش شهردار منطقه وعده داد قبل از تاسوعا و عاشورای حسینی(ع) باغ نیما یوشیج آزاد میشود، این اتفاق نیفتاد یکشنبه قبل، شوک در ادامه پیگیری این ماجرا، آن وعده و آن بدقولی را منتشر کرد و بالاخره شهرداری بعد از ظهر یکشنبه عواملش را فرستاد تا حصارهای باغ را بردارند.
حالا باغ نیما یوشیج آزاد شده است، مردم منطقه شهران و کن میتوانند به راحتی وارد این باغ شوند و درون آن قدم بزنند، اهالی پس از این پیروزی، بعد از ظهر دوشنبه، به روال همه دوشنبهها و پنجشنبههای قبل، تجمع کردند، اینبار نه بیرون باغ که میان درختان دود گرفته و اینبار نه در اعتراض که برای بستن میثاقی جدید جهت زیباسازی و رسیدگی به درختان، آنها بیل و کلنگ نمادین برداشتند و آن را مقدمهای دانستند بر بازسازی و رسیدگی به باغ نیما یوشیج.
پس از زدن کلنگ، زنی میانسال که سخنگوی جمع بود، در صحبتهای اولیه از اهالی شهران و کن تشکر کرد، پس از آن نام شوک را به میان آورد و گفت: «شوک باعث شد 80 درصد کار ما تجلی پیدا کند و پیش رود و ما از روزنامه ایران متشکریم» وی از برخی مسئولان نیز تشکر کرد و گفت: «کار ما تازه شروع شده، حالا باید نه تنها این باغ را آبادتر کنیم بلکه تجربیات خودمان را در اختیار دیگران نیز قرار دهیم تا از محیط زیستشان حفاظت کنند». نگاهم به یکی از مسئولان کلانتری «کن» افتاد، همه از او تشکر میکردند و او شادمان از این که توانسته در استیفای حق مردم نقش داشته باشد راضی بود. مردی که به او دکتر میگفتند شروع کرد به خواندن شعر و با اشعار او مراسم گرامیداشت آزادی باغ نیما یوشیج به پایان رسید.