صنایع دستی
مروری بر هنرهای خاموش 8 - اسلیمیبری، هنری ناشناخته که از دوران صفویه به جا مانده است
- صنايع دستي
- نمایش از جمعه, 12 آبان 1391 11:15
- بازدید: 6471
قوارهبری نام ناآشنای هنری است که در اکثر خانههای دوره صفویه و قاجاریه، زینتبخش درها، پنجرهها و ارسیها بوده است.
cheap shoes nike dunk sb silver box collection - Low shoes - GiftofvisionShops - nike jordans retro 1 camo shoes black friday deals , Sneakers - Women's shoes | Gucci, Cerchietto Gg Multicolor In Tela , Sb-roscoffShops
به گزارش میراث آریا (chtn)، قوارهبری هنری است با پیشینهای نهچندان دور که از دوران صفویه آغاز شد و در دوره قاجاریه به اوج خود رسید.
این هنر که از لحاظ تکنیک و شیوه اجرا نزدیک به گرهچینی است، در حقیقت به کارگیری نقوش گردان است و بسیاری آن را اسلیمیچینی میخوانند.
اما تفاوتی که در این دو وجود دارد سادگی و نوعی به انتزاع رسیدن نقشها در قوارهبری است.
در واقع، محدوده قرارگیری قطعات چوبی و برش طرحها، نقشها را کمی دچار دگرگونی ساخته و گاه نقشهای بدیعی پدید آورده است.
از مرسومترین آنها میتوان به نقش بته جقه اشاره کرد. البته نباید فراموش کرد که گاه ظرافت و پرکاری بیش از حد نقوش که به درجه اهمیت آنها در محل قرارگیری بستگی دارد، چیزی کم از یک اسلیمی پرکار ندارد.
به طور کلی، تغییر در نقشها برای بالا بردن قابلیتهای اجرایی و کارآمدی است.
در حقیقت قوارهبری به کارگیری نقوش بر روی چوب است و این نقوش بسته به محل و موقعیت قرارگیری، تفاوت بسیار دارند و دست هنرمند، در تغییر و ایجاد نقشهای جدید باز است. از این روست که تنوع نقشها بسیار زیاد است و از پیچشهای ساده گرفته تا نقشهای گلدانی در این هنر کاربرد دارد.
در گرهچینی، نقشها گرههایی هستند هندسی و منظم، ولی در اسلیمیبری، نقوش اسلیمیهایی پیچیده و منحنیاند که در حقیقت بخشی از قوارهبری به شمار میآیند.