ایران‌بوم

سمت‌گیری آشکار حکومت ترکیه در راستای سیاست‌های آمریکا – اسرائیل برای تغییر رژیم در سوریه، درست در جهت مخالف منافع ملی ایران در منطقه است. گرچه حکومت سوریه نیازمند اصلاحات است که بخشی از آن با وجود جنگ و درگیری به مورد اجرا گذارده شده است؛ اما تغییر رژیم در این کشور به شیوه‌ی «لیبی»، به مفهوم وارد آوردن ضربه اساسی به منافع ملی ایران در خاورمیانه می‌باشد.

البته باید به خاطر داشته باشیم که گرچه اقدام‌های نظامی در لیبی، سوریه و... زیر عنوان «برقراری دموکراسی» انجام می‌گیرد؛ اما در حقیقت مساله بر سر «گسترش سلطه» است. بدون حضور حکومت ترکیه که دارای مرز مشترک با سوریه است، آمریکا و اسرائیل نمی‌توانند برنامه‌های خود را در راستای تغییر رژیم در سوریه، با پول عربستان سعودی ــ قطر به مورد اجرا گذارند.

حکومت اردوغان – گل که برای رسیدن به حکومت در ترکیه تعهدات زیادی را برابر آمریکا و اسرائیل به عهده گرفته است، بدون چون و چرا و حتا برخلاف افکار عمومی مردم ترکیه و خواست احزاب و گروههای قومی، زبانی و فرهنگی این کشور، همچنان بر طبل جنگ و سرنگون کردن رژیم سوریه وسیله‌ی عناصر مسلح مزدور، میکوبد.

حکومت اردوغان – گل از آغاز به دستگیری قدرت در ترکیه و با امربری از آمریکا و ناتو، پیوسته در جهت لطمه وارد کردن به منافع ملی ایران گام برداشته است. استقرار سرفرماندهی نیروی زمینی ناتو و نیز استقرار پایگاه موشکهای تهاجمی آمریکا در این کشور از این جمله می‌باشند.

با این حال، مسئولان سیاست خارجی کشور و دولت جمهوری اسلامی، نه‌تنها واکنشی برابر این اعمال ضد ایرانی ترک‌ها از خود نشان نمی‌دهند، بلکه با گشودن بازارهای کشور بر روی تولیدات «بنجل» ترکیه، فروش برق، گاز و... «بچه‌ی گرگ» می‌پرورند.

ترکیه و سوریه دارای بازرگانی قابل‌توجهی بودند و ترکیه در سال چند میلیارد دلار صادرات به سوریه داشت که در اثر تحریم کالاهای این کشور از سوی دولت سوریه، این درآمد از میان رفت؛ اما خیلی زود بازار ایران، جایگزین درآمدهای از دست‌رفته‌ی حکومت ترکیه شد تا «بچه‌گرگ» پرورده شود. در خبری شادآور (روزنامه دولتی ایران – 9/7/1391 – رویه‌ی 7) آمده بود:

حجم تجارت ایران و ترکیه به بیش از 5/17 میلیارد دلار رسید

مبادلات بازرگانی ایران و ترکیه در هشت ماه نخست سال جاری میلادی با بیش از 77/60 درصد افزایش نسبت به دوره مشابه سال پیش به 17 میلیارد و 528 میلیون و 896 هزار دلار رسید که این میزان بیش از کل سال 2011 است.
حجم تجارت ایران و ترکیه در سال گذشته، 16 میلیارد و 51 میلیون و 769 هزار دلار بود. رشد سریع در حجم تجارت دو کشور در سال جاری میلادی ناشی از رشد 7/3 برابری صادرات ترکیه به ایران در مقایسه با دوره مشابه سال گذشته است. در حالی که در هشت ماه سال 2011 میلادی صادرات ترکیه به ایران بالغ بر دو میلیارد و 338 میلیون و 621 هزار دلار بود؛ این رقم در هشت ماه سال جاری میلادی به هشت میلیارد و 585 میلیون و 789 هزار دلار رسید.

در مقابل واردات ترکیه در هشت ماه سال 2011 میلادی هشت میلیارد و 564 میلیون و 164 هزار دلار بود که در هشت ماه سال جاری فقط با 4/4 درصد افزایش به هشت میلیارد و 943 میلیون و 80 هزار دلار رسید.

بررسی‌ها نشان می‌دهد در هشت‌ماه نخست سال جاری میلادی جمهوری اسلامی ایران بعد از آلمان به عنوان دومین بازار بزرگ صادراتی ترکیه درآمده است.

آری «رشد سریع در حجم تجارت دو کشور در سال جاری میلادی، ناشی از رشد 7/3 برابری [370 درصدی] صادرات ترکیه به ایران در مقایسه با دوره مشابه سال گذشته است.» بدل شدن ایران به دومین بازار صادراتی ترکیه پس از آلمان یعنی اینکه ما به دست خود به منافع ملی خود زیان وارد می‌کنیم و اجازه می‌دهیم که با بهره‌گیری از بازار ایران، حکومت ترکیه که از هیچ خصومتی علیه ملت ایران و منافع ملی ایران دریغ نکرده است، به حیات اقتصادی و در نتیجه سیاسی خود ادامه دهد. راستی را معیار خدمت و خیانت به منافع ملی چیست؟