یادمان
قدمت تپه مش کریم به اوایل هزاره پنجم پیش از میلاد می رسد
- يادمان
- زیر مجموعه: ديده‌بان یادگارهای فرهنگی و طبيعی ایران
- چهارشنبه, 07 آبان 1393 18:57
- آخرین به روز رسانی در چهارشنبه, 07 آبان 1393 18:57
- نمایش از چهارشنبه, 07 آبان 1393 18:57
- بازدید: 4586
کاوش های باستان شناسی در تپه باستانی مش کریم در شهرستان سمیرم از شکل گیری این تپه در اوایل هزاره پنجم پیش از میلاد حکایت می کند.
Oakley MOD5 MIPS SNOW HELMET – ADULT - SneakersbeShops | IetpShops , New Balance 327 Moonbeam Leopard , cheap invisible air jordans , 4011496719 , Where To Buy
به گزارش خبرگزاری مهر، علیرضا سرداری سرپرست هیات کاوش با اعلام این خبر گفت: دو کارگاه کاوش؛ یکی برای مطالعات لایه نگاری و تشخیص مراحل سکونتی و دیگری به صورت ترانشه گسترده به منظور آگاهی از فضاها و ساختار های سکونتی مردمان مستقر در تپه مش کریم را شامل می شود.
او افزود :کاوش ها بیانگر این نکته است که ساکنان منطقه برای نخستین بار در اوایل هزاره پنجم قبل از میلاد در حاشیه رودخانه بهمن زاد مستقر شده و تپه مش کریم را به وجود آورده اند.
به گفته این باستان شناس شواهد به دست آمده از کاوش¬های این محوطه، دلالت بر وجود فضاهایی است که به صورت پی های سنگ چین ایجاد شده و همراه با بقایای خاکستر اجاق ها مربوط به استقرارهای کوتاه مدت و فصلی احتمالاً عشایر کوچرو بوده است.
سرداری گفت: علاوه بر قطعات سفالی، یافته های دیگر این محوطه ابزارهای سنگی، پیکرک ها، اشیای شمارشی و سنگ هاون است که فعالیت های صنعتی و اقتصاد مبتنی برکشاورزی و دامپروری همراه با سیستم حسابداری را ثابت می کند.
به گفته او اتاقی چینه ای با پلان مستطیل با اندود گلی منقوش شده نیز از این دوره در نقاط مرکزی تپه شناسایی شده است.
این باستان شناس هدف از انجام این عملیات را ، آگاهی از فرهنگ های دوره پیش از تاریخ ایران با تمرکز بر منطقه شمال فارس اعلام کرد که متعاقب بررسی-های باستان شناسی چند سال پیش در شهرستان سمیرم صورت گرفته است.
تپه باستانی مش کریم که در جنوب شهر سمیرم قرار دارد، محوطه ای نسبتاً کوچک با ابعاد 30 در 40 متر و ارتفاع 2 متر است. این محوطه در سال 1391 در فهرست آثار ملی ثبت شده و قدمت آن به هزاره پنجم پیش از میلاد می رسد که معرف دوره باکون در چارچوب توالی فرهنگ¬های پیش از تاریخ منطقه فارس است.
سفال و اشیای دیگر مکشوفه نشان می¬دهد که این محوطه ارتباطات نزدیکی با مراکز مهم مرکز فارس در دشت مرودشت داشته است. زیرا بسیاری از نقوش این سفال ها، مشابه با نقوش هندسی، جانوری و گیاهی سفال¬های محوطه-های دوره باکون به دست آمده در فارس است.
دوره باکون یکی از مهمترین فرهنگ های عصر مس سنگی ایران، مرحله مهمی در زمینه تغییرات اجتماعی -اقتصادی جوامع پیش از تاریخ ایران در فارس محسوب می شود.
