ایران‌بوم

سد سیوند، افزایش سطح زمینهای کشاورزی اطراف محوطه تاریخی و بازدیدهای فراوان مردمی از جمله اصلی ترین عوامل افزایش رطوبت در تخت جمشید و در نتیجه رشد گلسنگها است.
امیرعباس عروجی استاد مرکز آموزش عالی سازمان میراث فرهنگی در گفتگو با خبرنگار مهر با اعلام این مطلب تاکید کرد: افزایش رطوبت در خاک و هوای این محوطه باستانی در کنار فقدان مراقبتهای کارشناسی و علمی موجب رشد گلسنگ بر سنگهای تخت جمشید و در نتیجه تخریب آن شده است.

این کارشناس معماری، مرمت و شهرسازی با اشاره به لزوم افزایش انجام کارهای کارشناسی برای شناخت نوع سنگ و همچنین گلسنگهای موجود در تخت جمشید تصریح کرد: باید با انجام مطالعات دقیق و به کارگیری روشهای جلوگیری از رشد و توسعه گلسنگها بر بنای تخت جمشید هر چه سریعتر دامنه تخریب گلسنگها را کاهش داد.

در روزهای گذشته خبرگزاری مهر عکسهایی را از برخی نقاط تخت جمشید منتشر کرد که در آن هجوم آرام و بی سر و صدای گلسنگها بر دیواره های تخت جمشید و گسترش روز به روز آنها در حالی که هیچ مانعی جلودارشان نیست را نشان می داد، آنگونه که در این عکسها پیداست گلسنگها با رشد بر سنگهای تخت جشمید نقش و نگار این کاخ هخامنشی را تخریب کرده اند. تصاویر حکاکی شده ی گلهای لوتوس و سربازان ارتش جاویدان هخامنشی در تخت جشمید اصلی ترین اهداف تخریبی گلسنگها هستند.

عروجی تاکید کرد: در جاهای دیگر دنیا که بناهایی مشابه دارند چندین روش و راهکار برای مقابله با این عامل تخریبی وجود دارد که البته هر کدام با دیگری متفاوت است و باید برای تخت جمشید نیز به دنبال بهترین روش مقابله با گلسنگها بود تا با کمترین میزان عوارض، آن را از دست این گیاهان مخرب رها کرد.

این استاد مرکز آموزش عالی سازمان میراث فرهنگی در ادامه با اشاره به طبیعت شمال ایران و میزان رطوبت بالای آن گفت: در شمال ایران هیچ بنای سنگی مربوط به زمانهای گذشته وجود ندارد و همه بر اثر رطوبت بالا و هجوم گلسنگها به خاک تبدیل شده اند، اگر رطوبت منطقه تخت جمشید نیز کنترل نشده و مراقبتهای فیزیکی و علمی از این بنا صورت نگیرد اثر بسیار مخربی به بار خواهد گذاشت.

آنگونه که این کارشناس مرمت و معماری معتقد است با استفاده از برخی مواد شیمایی و یا به کارگیری نانوتکنولوژی می توان تا حدود زیادی از افزایش دامنه تخریب گلسنگها در تخت جمشید کاست.

امیر عباس عروجی با اشاره به نبود صنعت مرمت در ایران اظهار داشت: در ایران آثار باستانی همچنان با روشهای سنتی مرمت می شوند.