ایران‌بوم

بمب گذاری در بیروت و شهرهای لبنان، بمب گذاری در شهر ولگاگراد روسیه، بمب گذاری‌های روزانه در عراق و اقدامات تروریستی بی‌شمار در این کشور، داعش، النصره، القاعده، گردان‌های عبدالله عزام و بسیاری دیگر از گروهه‌ای گمنام تروریستی با اقدامات ضد بشری و خشونت آمیزشان تحت حمایت و هدایت وهابیون درسرتا سر گیتی همه به یک سر نخ ختم می‌شود، ریاض و افعی حجاز بندر بن سلطان شاهزاده هزار چهره و رئیس سرویس امنیتی آن.

عربستان سعودی عقب‌مانده‌ترین کشور جهان به لحاظ مدنیت و قوانین بشری با سالها دوری از جهان متمدن اینک به کمک میلیاردها دلار پول نفت یکه تاز نفرت پراکنی و خشونت در جهان شده است. آمریکا این هم پیمان و یار دیرینه خاندان سعودی بعد از یازده سپتامبر به جای اینکه این کشور را محور شرارت بنامد مرتکب بزرگترین اشتباه تاکتیکی تاریخ خود شد و فریب ذخایر نفتی عربستان و کاهش قیمت نفت توسط این کشور را خورد و عملا خود را درگیر جنگ‌هایی فرسایشی درافغانستان و عراق نمود در شرایطی که عامل همۀ این فتنه‌انگیزی‌ها در همۀ این سال‌ها با لبخندی بر لب و مشعلی آتش‌افروزانه در دست در حال انتقام‌گیری کور از جهان متمدن بود. زادگاه قریب به اتفاق خطرناک‌ترین گروه‌های تروریستی بادیه حجاز بود و اگر هم عربستانی نبودند از حمایت بی‌چون و چرای شاهزادگان این کشور برخوردار بودند.

جهان اینک بعد از جنگ جهانی دوم و حکومت رایش سوم درآلمان نازی، مهمترین دلیل نا امنی و تهدید جهانی یعنی وهابیت و تکفیری‌ها را پیش روی خود می‌بیند. امریکا که داعیه‌دار مبارزه با تروریست بود اینک نشسته و همچنان نظاره گر اقدامات افسار گسیخته بادیه نشینان حجازاست و افعی خوش خط و خال حجاز با سفر به کشورهای جهان یا می‌خواهد تطمیع کند و یا تهدید به ترور و نابودی. اقدامات عربستان اینک فراتر از رقابت با رقیب دیرینه ونگرانی ازافزایش قدرت و نفوذ منطقه ای خود ایران است. عربستان با میلیارد ها دلار ثروت نفتی انباشته شده سودای ایجاد امپراتوری اسلامی با محوریت ریاض و با اندیشه وهابیون را در سر دارد. هم پیمانی نانوشته شده با اسرائیل بر اساس اخبار و گزارش‌هایی که هر از چند گاهی در رسانه‌ها منتشر می‌شود نیز فراتراز هر گونه تصوری است این فقط یک اتحاد مقطعی و تاکتیکی است. تل آویو به خوبی می داند که به محض آسوده خیال شدن حاکمان ریاض از دشمنان دیگرشان سراغ آنها نیز خواهند رفت.

حتا پیش پرداخت خرید و ساخت بمب اتمی برای عربستان توسط پاکستان هم بسیار جای تامل دارد. درهمین شرایط آمریکا برای به دست آوردن دل حاکمان این کشور در جریان توافق هسته ای با ایران میلیارد ها دلار تسلیحات نظامی به این کشور فروخته و فرانسه این کشور ورشکسته اقتصادی اتحادیه اروپا هم وارد معرکه شده و قرار دادهای کلان تسلیحاتی با این کشور بسته است تا از خان نعمت توهم قدرت طلبی شاهزادگان حجاز بی‌نصیب نماند. صحاری حجاز مبدل به دپوی تسلیحات نظامی غربی شده است، پادگانی با انبوهی از مهمات و استراتژیک ترین تسلیحات فوق پیشرفته اما بدون سرباز کافی.

یکی ازعمده ترین دلایل زمینگیر شدن تانک های فوق پیشرفته ی مرکاوای اسرائیل در جنگ سی روزه با حزب الله نداشتن نیروی زبده و کافی در ارتش اسرائیل برای بهره گیری درست از این تانکها بود. حال آیا آرتش جنگ ندیده و کوچک عربستان پتانسیل انسانی کافی برای بهره گیری در یک جنگ احتمالی از این همه تسلیحات پیشرفته را دارد؟ از سویی این کشور در رویای تشکیل یک ارتش عربی در منطقه است که با مخالفت شدید پادشاهی عمان و قطر مواجه است و تا کنون هم پیمان جدی برای پیشبرد این پروژه در منطقه نداشته است. اما همچنان در یمن و بحرین حضور گسترده نظامی دارد تا بلکه با فشار نظامی بتواند مردمان این کشورها را تحت سیطره خود در آورد.

فراموش نکنیم عربستان فقط اندکی بیش از بیست میلیون نفر جمعیت دارد و کل نیروهای نظامی کشورهای منطقه در صورت هم پیمانی نظامی صد درصد با عربستان به زحمت به یک چهارم توان نظامی ارتش و قوای نظامی جنگ دیده ایران دریک جنگ احتمالی می‌رسد. و همۀ این موارد در صورتی است که این کشور بیشترین مخاصمات و اختلافات سرزمینی با همسایگان عرب خود در منطقه را داراست. عمده چاه‌ها ی نفت این کشور نیز در مناطق شیعه نشین و تحت نفوذ فکری حکومت ایران قرار دارد که آمادگی و انگیزه کافی برای آغاز یک جنگ داخلی و بستن شیرهای نفت عربستان را دارند. آیا این یک بازی است؟ آیا عربستان به تنهایی توان و ادامه یک بازی ژئوپلتیک با کشور قدرتمندی مانند ایران را دارا است؟ در بعد فرا منطقه ای عربستان وارد رقابت و تهدید ژئوپلتیکی با روسیه هم شده است. تهدیدات بندر بن سلطان در دیدار با ولادیمیر پوتین در ماههای گذشته مبنی بر تضمین امنیت بازیهای المپیک روسیه ازهر گونه ترور و خشونت در صورت همکاری روسیه با این کشور در قبال سوریه نیز در جای خود قابل بررسی است. روسیه در حمله برق آسا به گرجستان و اشغال این کشور در کمتر از دو روز نشان داد که در این زمینه‌ها اهل مدارا با هیچ کشوری نیست و این در حالی است که در بهار سال جاری و در اوج منازعات جنگ سوریه و دخالتهای آشکار عربستان در سوریه، رسانه ها اخباری مبنی بر احتمال حمله هوایی روسیه به عربستان را منتشر کردند و البته شاید برای تست افکار جهانی اما حاکمان کرملین نشان دادند که برای منافعشان گروگان و گروگانگیر را با هم خواهند کشت.

وقتی حضور ناوهایی امریکا در جنگ نخست خلیج پارس در منطقه مطرح شد و همچنین جنگ دوم خلیج پارس همه ی تحلیل گران سیاسی ، اقتصادی و نظامی هدف این لشکر کشی را یک چیز می دانستند. نفت نفت و نفت.

اما اینک امریکا در حال خروج نظامی از منطقه است و با اکتشافات گسترده نفتی در کشور خودش عملا تا کمتر از دو سال دیگر بی نیاز از نفت منطقه و باج دهی به دیکتاتورها برای بشکه های نفتی است.علاقه ای هم به شرکت دریک درگیری نظامی درمنطقه را ندارد. تجربه دو جنگ نه چندان موفق در افغانستان و عراق برایش کافی بود تا تن به ریسک جنگ دیگری در منطقه خاورمیانه و سوریه را ندهد. آمریکا با دیپلماسی تهدید چماق و هویج توانسته بود که بزرگترین عامل تهدید اسرائیل از جانب سوریه یعنی سلاح های گسترده شیمیایی آرتش سوریه را خنثی سازد و این یک موفقیت با کمترین هزینه برای این کشور بود پس دلیلی نداشت که هزینه ی یک لشکر کشی دیگری را بپردازد.اما سیاست امریکا در قبال عربستان و افعی حجاز چه خواهد بود؟آیا نشسته ودربرابراین همه اقدامات تروریستی که جهان متمدن را تهدیدو منافع بلند مدت امریکا را می تواند به خاطر بیاندازد سکوت می کند؟

جهان وارد سیاست نوینی از سوی قدرت های جهانی و منطقه ای شده است . اروپا با سکوت تاکتیکی خود چشم هایش را بر روی ترانزیت چندین هزار تروریست از سوی اروپا به سوریه بسته است تا در قتلگاه سوریه برای همیشه از شر وجود آنها خلاص شود.آنها می دانند که فناتیک های اسلامگرا که تابعیت این کشورها را دارند همان بهتر است که به قتلگاه بدون بازگشت سوریه بروند تا دل‌نگرانی خاصی درآینده از آنان دراروپا وجود نداشته باشد. جنگ سوریه نیز آنقدر باید ادامه یابد تا آخرین وهابی و تکفیری کشته شود وسران اروپایی تلویحا اعلام می کنند که ادامه حضور بشار اسد در راس حکومت سوریه را ترجیح می دهند به قدرت گیری تروریست هایی با اندیشه القاعده. در آینده ای نزدیک بی گمان تکلیف افعی حجاز و پادشاه بادیه نشینان حجاز روشن خواهد شد اما جهان تا آن روز همچنان شاهد ترور و کشتار و بمب گذاری و خشونت خواهد بود. میدل ایست و یا همان خاورمیانه اینک آبستن حوادث تعیین کننده ای در قرن بیست و یکم است.