ایران‌بوم

بحران اقتصادی در آمریکا بیش از همه بر طبقه متوسط و طبقه پایین جامعه آمریکا تاثیر گذاشته است. تعطیلی بسیاری از صنایع و بیکار شدن انبوهی از کارگران و افراد تحصیل کرده و متخصصان و مدیران سطح متوسط و بالای صنایع، مشکل بزرگی برای دولت آمریکا شده است و تعداد افرادی که به صف حقوق بگیران بیمهٔ بیکاری افزوده می‌شوند، روزبه‌روز زیادتر می‌شود. در بعضی از شهرهای کوچک حتی پلیس، آتش نشانی، و آموزگاران به علت نداشتن بودجه کار خود را از دست داده‌اند.

رییس‌جمهور اوباما و وزیر خزانه‌داری آمریکا برای مقابله با این بحران اقتصادی کوشش‌های زیادی کرده‌اند، اما خود مردم آمریکا هم برای مقابله با این بحران دست به کار شده اند. بعضی‌ها به یادگیری مهارتهای جدید پرداخته اند، بعضی ها به طور داوطلبانه به افراد بیکار و بی‌خانمان کمک میکنند، و روشهای جدیدی را برای کمک به همدیگر پیدا کرده اند. نکته ای را که می‌خواهم بر آن تکیه کنم این است که خود مردم آمریکا برای حل این مشکل نیز دست به کار شده اند و همه مشکلات و همه راه حل ها را هم به عهده دولت آمریکا نیانداخته اند.

یکی از ابتکارهایی را که شبکه خبری ا. بی. سی. از چند ماه پیش شروع کرده است نقش مردم آمریکا را در مقبله با این بحران اقتصادی نشان می‌دهد. این شبکه خبری که یک شرکت خصوصی و مستقل از دولت آمریکا ست، چند ماه پیش خانه‌ای را در قلب آمریکا انتخاب کرد و از اهالی خانه پرسید که چه کالاهایی در خانه آنها ساخت آمریکا است و آیا آنها اجازه میدهند که کالاهایی را که در آن خانه ساخت آمریکا نیست از خانه بیرون آورند و به جایش کالاهای ساخت آمریکا بگذارند؟ آن خانواده پیشنهاد خبرنگار را پذیرفتند.

پس از بررسی تمام وسایل و اثاثیه خانه و بیرون آوردن رادیو، تلویزیون، یخچال، وسایل آشپزخانه، موکت، کاشی، قاب عکس، ساعت، یخچال، میز، صندلی و خلاصه هرآنچه که غیر آمریکایی و بیشتر ساخت چین بود، فقط یک گلدان در خانه ماند که ساخت آمریکا بود! بقیه وسایل خانه حتی دستشویی وشیر آشپزخانه در خارج از آمریکا ساخته شده بود. به این ترتیب نظر بسیاری از متفکرین آمریکایی را اثبات کرد که می‌گویند آمریکا جز اسلحه و دارو محصول دیگری نمی‌سازد و با مکانیسم‌های پولی و بانکی جهان را کنترول میکند.

خبرنگار سعی کرد که برای هرکدام از کالاها و وسایلی که از این خانه بیرون آورده بود، در گوشه ای از آمریکا تولید کننده ای پیدا کند که همان کالا را با کیفیت مساوی و یا به همان قیمت تولید میکرد. معلوم شد که بسیاری از این کالاها در آمریکا تولید می‌شود و بسیاری از تولید کنندگان پیش از این واحدهای بزرگتری بودند که در اثر واردات همان کالاها از چین به تدریج تولیدشان کمتر شده و یا در حال ورشکستگی هستند.

خبرنگار درطی برنامه های مختلف تولیدکنندگان مختلف را که کالاهای مشابه کالاهای وارداتی تولید می‌کردند معرفی کرده و با کارگران این واحدهای تولیدی مصاحبه می‌کرد و نشان می‌داد که چگونه کالاهای ارزان قیمت چینی دارد این واحدهای تولیدی را به ورشکستگی می‌کشاند. سپس با تاکید بر پرچم آمریکا و واژه « ساخت آمریکا» از بینندگان خود می‌خواست تا از خرید کالاهای «ساخت آمریکا» حمایت کنند. مدتی پس از معرفی هر کارگاه و کارخانه تولیدی به همان جا رفته و نشان می‌داد که چگونه حمایت مردمی سبب جلوگیری از ورشکسته شدن آن واحد تولیدی شده و حتی بعضی از این واحدها کارگران و کارمندان بیشتری را استخدام کرده‌اند و تولید آن ها نیز افزایش یافته است. طبق تخمین این خبرنگار اگر هر آمریکایی ۶۴ دلار کالای آمریکایی می خرید ٢٠٠ هزار شغل جدید در آمریکا ایجاد می‌شد.

حال می‌خواهم به موضوع اصلی برگردم. اکنون که بحران اقتصادی بسیاری از کشورها را در بر گرفته است و دامنه آن به ایران نیز رسیده است، به علاوه محاصره اقتصادی که کشورهای اروپایی و آمریکایی و اقمار آنها بر ایران تحمیل می‌کنند، جا دارد که مطبوعات و دیگر رسانه‌های عمومی با تشویق ایرانیان به خرید کالاهای ایرانی در مبارزه با این محاصره اقتصادی شرکت جویند.

پیش از انقلاب مدتی شعار «ایرانی، جنس ایرانی بخر» توسط حکومت وقت ترویج می‌شد. من نمی‌دانم تاثیر آن شعار چقدر بود، چون آن حکومت در مردم نفوذی نداشت، اما مطمئن هستم اگر این شعار توسط رسانه های عمومی، امام جمعه شهرهای مختلف، و مدیران کشور تبلیغ شود، کمک بزرگی به راه افتادن کارخانه‌هایی که زیر ظرفیت کار می‌کنند و در حال تعطیل هستند، افزایش تولید آنها و ایجاد اشتغال کرده و سپر بزرگی در برابر محاصره اقتصادی ایجاد می‌کند.

البته می‌دانم که بازاریان محترم و تجار گرامی ممکن است از این شعار خوششان نیاید و بگویند که چرا زحمت بی خودی می‌کشید، ما می‌توانیم همان کالا را با قیمت پایین‌تری از چین وارد کنیم، همان طور که بسیاری از کالاهایی را که تاکنون در ایران تولید می‌شد به این ترتیب با کالاهای چینی جایگزین کردیم. پاسخ من به بازاریان محترم و تجار عزیز این است که البته مسلم است که خیر و رفاه مردم را در نظر دارید، و این نیات خیر شما ماجور است. ولی به هیچ وجه نگران نباشید چون این کار اصلا به منافع شما کوچکترین خدشه‌ای را وارد نمی کند، چون شما میتوانید در عوض کالاهای ایرانی را که بسیاری از آنها کیفیت بالاتری از کالاهای چینی دارند به کشورهای هم جوار، چین و یا هر کشور دیگری صادر کنید که اجر و ثواب صادرات هم به اندازهٔ واردات است.

توصیهٔ من این است که روزنامه و یا رسانه‌های عمومی دیگر صنایعی را که به علت واردادت کالاهای چینی، و یا علل دیگر در معرض تعطیل هستند معرفی کرده و به مردم توصیه کنند که به جای خرید کالاهای چینی کالاهای این تولیدکنندگان را خریداری کنند، حتی اگر بعضی از آنها گرانتر از کالاهای مشابه خارجی است. به این ترتیب با زیاد شدن مصرف کنندگان آن کالا، تولید خود به خود ارزانتر شده و قابل رقابت با کالاهای خارجی می‌شود.

شعار «ایرانی، جنس ایرانی بخر» را دوباره راه بیاندازید و از احساس ایرانی و اسلامی برای رونق اقتصادی و مبارزه با تحریم‌ها استفاده کنید.