ایران‌بوم

مسائل قومی در کشور ما و اصولا هر جامعه دیگری پدیده ای تک علتی است. قومیت گرایی و تجزیه طلبی محصول علل و عوامل متنوع هستند اما بر اساس اسناد و شواهد متعدد متغیر اصلی این پدیده در ایران دخالت دولت های خارجی است.

تا پیش از شروع جنگ جهانی نخست در ایران موضوع قوم گرایی اصولا وجود نداشت و هیچ جنبش سیاسی قوم گرایانه را در نواحی پیرامونی تجربه نشد. با اشغال شمال ایران توسط ارتش سرخ، اتحاد شوروی تصمیم به ایجاد دو جنبش جدایی خواهانه آذری و کردی در شمالغرب ایران با مرکزیت تبریز و مهاباد گرفت.

از آن تاریخ تا به امروز حرکت های قومی از سوی دول خارجی به عنوان اهرم فشار بر علیه دولت ایران بکار رفته است. صدام حسین چه در دوران شاه و چه پس از انقلاب به صورت گسترده ای از ظرفیت عناصر قومیت گرای کرد و آذری استفاده می کرد. محمدتقی زهتابی بنا بر درخواست حزب بعث از شوروی به عراق اعزام شد تا در تبلیغات ضد ایرانی رادیو خلق بغداد (در بخش آذری آن) مشارکت نماید.

گروه های تروریستی کومله و دموکرات نیز در دوران جنگ ایران و عراق همکاری های گسترده ای با صدام حسین داشتند و پایگاه های خود را در خاک این کشور مستقر کرده بودند.

در دور جدید حمایت های دولت های خارجی از جریان های قومی ایران امریکا و اسرائیل نقش مهم ولی پنهانی را ایفاء می کنند و در واقع جایگزین شوروی سابق شده اند.

به گزارش تارنمای خبری- تحلیلی آذری ها اخیرا یک نشریه وابسته به مرکز تحقیقات جهانی در امور بین الملل (Global Research in International Affairs GLORIA Center)” با انتشار نتایج یک پژوهش در خصوص وضعیت و روندشناسی پان ترکیسم در ایران به روشنی از حمایت های جدی امریکا و اسرائیل از گرایش های پان ترکیستی در ایران خبر داده است.

GLORIA Center وابسته به است ( Herzliya IDC) یک مرکز تحقیقات در اسرائیل است و دارای شعب و سازمان‌های متعددی می باشد. اهمیت این گزارش از آن رو است که اولا نویسندگان آن خود از شهروندان جمهوری باکو با تمایلات پان ترکیستی هستند که در بستر یک اتاق فکر اسرائیلی به آنالیز موضوع قومی در آذربایجان پرداخته و در نهایت نتیجه می گیرند که این جریان در واقع از سوی ایالات متحده و اسرائیل ایجاد و گسترش پیدا کرده است.

نتایج این تحقیق که به صورت مقاله در تارنمای مرکز گلوریا منتشر شده است (برای دیدن فایل پی.دی.اف مقاله کلیک کنید) هر چند اغلب حاوی مفروضات نادرست ناشی از تحریف تاریخ و یا شناسنامه سازی برای جریان های قومی و فاقد بی طرفی محققانه است اما در جای جای همین متن با وجود جانبداری از جریان پان ترک و آزادیخواه خواندن آن! می توان به اعترافات صریح تحلیل گران در خصوص حمایت اسرائیل و امریکا از رشد و توسعه پان ترکیسم برخورد. محققین این اتاق فکر به طور صریح حرکت های قومی در آذربایجان را به سرویس های اطلاعاتی اسرائیل نسبت داده و آن را در چارچوب رقابت های دولت های ایران- اسرائیل مورد ارزیابی قرار داده اند:

«رقابت بین سرویس های مخفی ایران و اسراییل ممکن است از خاک جمهوری آذربایجان به داخل خاک آذربایجان ایران کشیده شود و این یک تهدید امنیتی بزرگ برای امنیت جمهوری اسلامی خواهد بود. یکی از اهداف بلند مدت اسراییل بی ثبات کردن ایران است. این هدف برای آمریکا نیر مطرح است. یک احتمال دیگر احتمال حمایت اقلیت آذربایجانی از عملیات نظامی اسراییل بر علیه ایران است. بنا بر برخی گزارشها ژنرال اسراییلی اود تیرا در سخنانی در مورد کمک آذربایجان به حمله نظامی اسراییل به ایران گفته است “با کمک آذربایجان اسراییل می تواند روی حمایت آذربایجانیهای ایران حساب کند" ».

این مرکز اسرائیلی همچنین در خصوص حمایت های امریکا از جریان نفرت قومی در آذربایجان می نویسد:

«در خصوص ارتباط آمریکا با اقلیت آذربایجانی، بنا بر داده های قابل دسترس، در سالهای ۲۰۰۳ و ۲۰۰۴ آمریکا سعی کرده است جدایی طلبی آذربایجانی را در ایران تحریک کند. ولی به دلیل سطح پایین خود آگاهی و نیز ماهیت غیر سیاسی این حرکت آمریکا در عمل موفقیتی کسب نکرده است. در آن سالها چهرگانی در سطح بالایی در واشینگتن مورد استقبال قرار گرفت ... در آینده قابل پیش بینی امکان تقویت جدایی طلبی آذربایجانی و تضعیف کنترل حکومت مرکزی وجود دارد»

تحلیلی در این سطح از یک مرکزی امنیتی اسرائیلی به نام هرتزلیا و تایید مندرجات و محتویات آن از سوی شبکه های و رسانه های متعلق به باند پان ترکیسم نشان دهنده عمق و جدیت وابستگی نفرت پراکنان قومی به خارج از کشور است. پیامد این حقیقت طبعا در حوزه های جامعه شناختی و سیاسی حایز اهمیت است. چنین وابستگی نشان گر عدم اصالت جریان های قومی در کشور و برون زا بودن آن ها است در نتیجه مطالبات قومی که از سوی این جریان ها به ویژه در دوران پیش و پس از انتخابات مطرح می شوند نیز، نه مطالبات مردمی بلکه مطالبات سرویس های موساد و سیا برای ایجاد شکاف بیشتر باید تلقی شود.

در ادامه این مقاله ادعای مهم دیگری در خصوص همکاری باند پان ترکیسم و تروریست های کردنما مطرح شده است که در جای خود حایز اهمیت است. در این گزارش آمده است:

«بنا بر برخی گزارش های تأیید نشده در سال ۲۰۰۹ انفجارهایی در مراکز پلیس در آذربایجان غربی رخ داده است که ادعا می شود از طرف جدایی خواهان آذربایجانی انجام شده اند. برخی گزارشها ادعا کردند این انفجارها فعالیت مشترک گروههای جدایی خواه آذربایجانی و کرد بوده است که سابقه طولانی در انجام عملیاتهای مسلحانه در منطقه دارند»

و در خصوص تمایلات تروریستی در میان پان ترکیست های در صدر بخش نتیجه گیری گزارش می نویسد:

«نشانه هایی از تمایلات مسلحانه در میان حرکت [به اصطلاح]ناسیونالیستی در آذربایجان دیده می شود».

نویسندگان،پژوهشگران و وطنخواهان آذربایجانی قبلا بارها و بارها به وابستگی جریان نفرت قومی به خارج اشاره و قرائن و امارات زیادی در این خصوص ارائه داده اند. وبسایت خبری-تحلیلی آذری ها که در واقع از سوی فعالان وطنخواه آذربایجان اداره می شود، در چندین و چند مطلب مجزا و مستند به همکاری باند پان ترکیسم با سرویس های خارجی با پوشش های مختلف اشاره کرده بود. این همکاری هم در حوزه مطبوعات استانی و هم در حوزه فعالیت های سیاسی تشکیلات به وضوح قابل مشاهده است.

مطالب مرتبط: