تجمعات پراکنده در برابر سفارت ایران
برگرفته از نشریه وطن یولی شماره دوازدهم
طی چند هفته گذشته (بهمن ماه1389) تجمعات پراکنده ای از سوی برخی از هواداران ترکیه و رژیم باکو در برابر سفارت جمهوری اسلامی ایران در آنکار و بادکوبه رخ داد. تجمع کنندگان که تعدادشان در ترکیه از 50 نفر و در آنکارا از 20 تن تجاور نمی کرد، عموماً با گرایش های ضد ارمنی خواستار قطع یا محدود شدن روابط دیپلماتیک ایران با ارمنستان بودند و نسبت به آن چه که آن را دخالت ایران در امور داخلی جمهوری آذربایجان می نامیدند اعتراض داشتند. در برخی از این تجمعات شاهد شعارهای ضد ایرانی و تحقیر آمیز نسبت به ارامنه بودیم و برخی پلاکاردها حاوی شعارهایی بود که خود دخالت آشکار در امور داخلی و مدیریتی کشورمان محسوب می شد. تجمع کنندگان در برابر سفارتخانه های ایران که از شهروندان ترکیه و جمهوری آذربایجان و بعضاً برخی از فراریان پان ترکیست تشکیل می شدند و علیرغم وجود آزادی تجمع و عدم ممانعت پلیس، تعداد زیادی را تشکیل نمی دادند. در یکی از پلاکاردها باکو مرکز فرهنگ و تهران مرکز فساد نامیده شده بود!
خانم غنیره پاشیوا نماینده پارلمان جمهوری آذربایجان در گفتگو با سایت ترند نیوز طی اظهاراتی شگفت آور خواهان قطع روابط ایران و ارمنستان شد و سپس در گفتگو با یک تلویزیون تجزیه طلب در شیکاگو نشان داد که به هیچ وجه قائل به مناسبات دیپلماتیک و نزاکت های سیاسی نمی باشد. وی از شهروندان ایران خواسته است که به ارمنستان رفت و آمد نکنند و با این کشور همکاری ننمایند.
این در حالی است که ایران سیاست بیطرفانه ای در قبال منازعه ی قره باغ ارائه کرده و خواستار حل مسالمت آمیز این منازعه می باشد و همواره نیز بر تعلق قره باغ به جمهوری آذربایجان تاکید کرده است. طی جنگ قره باغ، برخی از فرماندهان ارتش باکو با گرفتن رشوه از طرف ارمنی و با خیانت به دولت خود، راه را برای پیشروی ارامنه هموار کردند. از سوی دیگر دولت ایران کمک های انسان دوستانه خود را از جنگ زدگان و آوارگان قره باغ دریغ نورزید و در حالی که خود به تازگی جنگ هشت ساله با عراق را پشت سر گذاشته بود با دایر کردن اردوگاه های اسکان آوارگان و فرستادن کمک های حامل انرژی به ویژه بنزین به باکو حسن نیت خود را نشان داد. همه این اقدامات در حالی صورت می گرفت که دولت وقت ایلچی بیگ و پس از آن برخی از احزاب و گروه های سیاسی حاضر در پارلمان، گرایش های به شدت ضد ایرانی داشتند و در مدارس و رسانه های گروهی تبلیغات گسترده ای را علیه ایرانیان آغاز کرده بودند که تا به امروز ادامه دارد.
در آن سال ها برخی از سیاست مداران باکویی انتظار داشتند که دولت ایران علیه ارمنستان اعلام جنگ نموده و سربازانش را به جبهه های جنگ با ارامنه گسیل نماید تا بدین وسیله ضعف ارتش باکو جبران گردد. طی دو دهه گذشته که علی اف ها زمام امور را در ناحیه آران به دست گرفته اند، به وسیله ی تبلیغات دروغین همانند آن چه که در کشورهای عربی در حال رخ دادن است بسیار از مشاهیر ایران همانند عمر خیام، خواجه نصیر توسی، زرتشت، شاه اسماعیل، خواجه فضل الله همدانی، نظامی، ابن سینا و... از سوی نهادهای آموزشی رژیم باکو مصادره شده است. در کتاب های درسی این رژیم نقشه هایی به چاپ می رسد که بر اساس آن نیمی از ایران (تا مرز اصفهان) خاک تاریخی جمهوری آذربایجان نشان داده شده و با تحریف های بی پایه و اساس که نظیر آن فقط در کتاب های درسی عراق در زمان صدام حسین قابل مشاهده بود، افکار عمومی نسل جدید این جمهوری نو پا برای مطالبات آینده آماده می شوند.
بسیاری از تحلیلگران معتقدند که جمهوری نوپای شمال رود ارس با طرح ادعاهای بی اساس در مورد کشورهای همسایه درصدد است تا شکست های مفتضحانه خود در برابر چریک های شبه نظامی ارمنی قره باغ را به فراموشی سپارد و توجه افکار عمومی کشور خود را از اشغال این بخش از سرزمین اش دور کند.
برخی از مخالفان دولت علی اف می گویند، رژیم باکو و نهادهای امنیتی آن در صدد اند با منحرف کردن افکار عمومی، از شکست در برابر ارامنه و جهت دادن آن به سوی ایران، با فرافکنی ذهن مردم را متوجه مسائل دیگری نمایند. از دید این عده اگر در رژیم فعلی اراده ای مبنی بر دفاع از منافع ملی موجود بود تلاش می شد نخست، سرزمین های تحت فرماندهی ارامنه آزاد شوند و دعوت های مکرر از ایالات متحده برای برپایی پایگاه های نظامی در خاک آذربایجان صورت نمی گرفت.
در همین راستا دولت علی اف با صرف هزینه ها هنگفت به سازماندهی برخی فعالیت های ضد ایرانی نظیر ایجاد کنگره آذربایجانی های جهان و شبکه های ماهواره ای و اینترنتی متعدد پرداخته است. این گروه ها و سازمان ها که دنباله ای از سازمان های کمونیستی تحت هدایت ک.گ.ب به شمار می روند، عملکردهایی از خود نشان می دهند که وابستگی آن ها را به سرویس های امنیتی بیگانه را آشکار می سازد. برای نمونه آن ها طرفدار سهم حداقلی کشور و دولت متبوع خود (ایران) از دریای مازندران و واگذاری سهم بیشتر به رژیم باکو می باشند و از سوی دیگر مشوق نام های جعلی برای خلیج فارس می باشند. ماموران یا گماردگان امنیتی رژیم باکو با مسافرت به ایران و جای گرفتن در میان تماشاگران یک تیم پر طرفدار برخی آشوب ها و تنش ها را میان آذری ها سازمان دهی می کنند و نماد ها و پرچم های بیگانه را وارد کشور می سازند.
کارشناسان ایرانی مسائل قفقاز بر این باورند که رژیم ناتوان باکو نمی تواند بدون اطمینان از حمایت قدرتهای بزرگ چنین جبهه ای را در جنوب خود بگشاید. نشانه هایی در دست است که نشان می دهد باکو علاقه ی زیادی جهت همکاری با ایالات متحده در صورت حمله نظامی به ایران دارد. اسکات ریتر از مقامات بلند پایه امنیتی امریکا در مقاله در سال 2006 در الجزیره تصریح می کند که : نیروهای سیا و نیروهای امریکایی نیروهای ویژه آذربایجان را در قالب واحدهای نیروی ویژه آموزش می دهد که توانایی انجام عملیات در درون خاک ایران و شوراندن بخش عظیم اقلیت قومی آذری را داشته باشند.
سیمون هریش در مقاله با نام THE NEXT ACT در نشریه نیویورکر بیان می کند که ایالات متحده اقدامان جاسوسی خود را از طریق عناصر قومیت گرا تحت فشار رامسفلد افزایش داده است. وی در مقاله 27 نوامبر 2006 می نویسد: یکی از مشاوران ارشد دولت امریکا که رابطه نزدیکی با پنتاگون دارد به من گفت: پنتاگون روابط پنهانی را با گروه های قومی آذری، کرد و بلوچ بر قرار کرده است و آن ها را جهت افزایش اقدامات برای به تحلیل بردن اقتدار دولت ایران در نواحی شمال و جنوب شرقی ترغیب کرده است.
طی انتشار برخی از اسناد ویکی لیکس روشن شد که «مئیر داگان» رئیس سرویس مخفی اسرائیل(موساد) به معاون وزیر امور خارجه امریکا گفته است که: نا آرامی در ایران به وسیله ایجاد تنش میان قومیت ها پیش برده خواهد شد و این فرصت بی نظیر برای اسرائیل و امریکا است. (به نقل از سایت اینترنتی اورشلیم پست و گاردین)
Dagan urged more attention on regime change, asserting that more could be done to develop the identities of ethnic minorities in Iran.
شگفت آور تر اینکه مواضع حکومت علی اف در قبال ایران ، یک بام و دو هواست. علیرغم لغو روادید از سوی ایران برای شهروندان آذربایجان، رژیم باکو تا کنون حاضر نشده است که روادید را لغو نماید. علاوه بر آن بسیاری از مسافران ایرانی که قسمت اعظم آن را آذربایجانی ها تشکیل می دهند هنگام وورد به مرز حکومت شمال رود ارس با اقدامات نا شایست و به دور از عرف مقامات آذری مواجه می شوند و اغلب مجبور به پرداخت رشوه به مرزبانان و پلیس این حکومت هستند. امید است در سایه توجه بیشتر دستگاه وزارت خارجه و متولیان فرهنگی در آینده پاسخ های صریح و محکتری از جانب دولت ایران به ادعاهای بی اساس رژیم باکو داده شود.
