دکتر محقق: استاد فروزانفر ادبیات فارسی را به عنوان یک علم عرضه کرد
دکتر مهدی محقق در نخستین جشنواره جایزه استاد بدیع‌الزمان فروزانفر با عنوان از «قونیه به بشرویه»که 12 آذرماه در موزه هنرهای معاصر تهران برگزار شد،گفت: استاد فروزانفر ادبیات فارسی را به عنوان یک علم عرضه کردو توانست دانشکده ادبیات را به مرحله‌ای برساند که بزرگترین دانشمندان دنیا علاقمند به ورود به این دانشکده بودند. وی در ادامه افزود:مسرورم از اینکه این مجلس نکوداشت استاد بزرگ، کم‌نظیر، بلکه بی‌نظیر مرحوم بدیع‌الزمان فروزانفر تشکیل شده است.
adidas team water bottles for sale craigslist 2017 | 134 Air Jordan 1 High OG "University Blue" 2021 For Sale - air jordan retro xi gamma blue gs - 555088
وی افزود: اگر خواسته باشیم در علم و دانش پیشرفت کنیم باید محضر استادان بزرگ را گرامی بداریم، زیرا با اهانت به علم به هیچ جایی نمی‌رسیم. مرحوم فروزانفر چند نسل را تربیت کرد.
محقق تصریح کرد: در سال 1355 بزرگداشت «جلال‌الدین همایی» در تالار فردوسی برگزار شد که مرحوم همایی در آن دوران 4 یا 5 سالی بود که از منزل خارج نمی‌شد، اما خودش نیز باور نمی‌کرد چنین مجلسی برایش برگزار کردند. ایشان وقتی وارد مراسم شدند، به این طرف و آن طرف نگاه می‌کرد و می‌گفت، خدا خیرتان بدهد.
وی افزود: در همان مجلس رئیس دانشگاه دست استاد جلال‌الدین همایی را بوسید و شاگردان دارالفنون نیز به دستان همایی بوسه می‌زدند. خوشبختانه توفیق داشتم 10 سال رئیس انجمن آثار و مفاخر فرهنگی باشم و طی این مدت از 106 نفر از مفاخر کشور تکریم کنیم که یکی از آنها مرحوم فروزانفر بود.
این استاد برجسته با اشاره به کتاب زندگی‌نامه و آثار بدیع‌الزمان فروزانفر و همچنین بزرگداشت وی در بشرویه افزود: برای این بزرگداشت از تهران به بشرویه رفتیم، نکته جالب این بود که اهالی بشرویه خانه‌های خود را تخلیه کرده بودند و به منزل خویشاوندانشان رفته بودند. منازل و اتومبیل‌های خود را در اختیار مردم قرار داده بودند. ما هم به منزل یکی از ساکنین بشرویه رفتیم.
وی افزود: مرحوم فروزانفر تحصیلات ابتدایی خود را در بشرویه با علوم حوزوی آغاز کرد و با حافظه قوی‌ای که داشت،در مدت کوتاهی به ادبیات فارسی، عربی و علوم اسلامی مسلط شد، اما او با این حال همواره خود را دانشجو می‌دانست. وقتی به مقام استادی نایل شد آموختن علم را متوقف نکرد. مرحوم فروزانفر در عین حال که استاد دانشگاه تهران بود در خدمت میرزا طاهر تنکابنی قانون ابن سینا را می‌خواند. این نکته آموزنده است زیرا کمتر استادی را می‌بینیم که دانشجو است. این مهم نشان می‌دهد که شوق علم در ذات او بود.
وی در پایان خاطرنشان کرد: مایه تاسف است که در مملکت ما اگر کسی مثل فروزانفر از دنیا می‌رود، عنوان می‌کنند، جانشینی ندارد. این اقرار به خفت یک جامعه است، در حالی که سنت اسلامی کشورما این بوده که اگر استادی 30 سال زحمت کشیده و به درجه‌ای از علم رسیده باید 20 سال را به شاگرد درس بدهد و 10 سال بعد را هم شاگرد در کنارش فعالیت کند.
غلامحسین مراقبی سخنگو و عضو هیات امنای آثار فروزانفر در این مراسم اظهار داشت: آثار استاد فروزانفر و انتشار آن به حدود 40 یا 50 سال پیش از سوی دانشگاه تهران باز می‌گردد، اما در حال حاضر شیوه‌های نگارش دگرگون شده است، از این رو بر آن شدیم تا کنار هم آییم و از کارشناسان برجسته استفاده کرده و آثار را بررسی کنیم چرا که متاسفانه کتابسازی بر اساس آثار ایشان بسیار است.
به گفته وی، در کنار وکیل خانوادگی و خانواده مرحوم فروزانفر و هیات امنا کار را آغاز کردیم و بنا شد سالانه 5 جایزه به برترین‌ها اعطا کنیم.
مراقبی با تاکید بر اینکه زبان فارسی در درازنای تاریخ مورد تعارض فرمانروایان بوده و مغفول مانده است و اجازه خودنمایی نداشت، بیان کرد: با تمام موارد یادشده، زبان فارسی رشد چشمگیری داشت و هیچ زبانی ویژگی‌های زبان فارسی را ندارد.
توفیق سبحانی در این مراسم اظهار داشت: جمله‌ای را از استاد مهدوی دامغانی شنیده‌ام و آن اینکه ایشان می‌گفت: "فروزانفر مردی است که هنوز آسمان دانشگاه تهران بر سر چون اویی سایه نینداخته است".
وی گفت: افتخارم این است که سال‌ها در خدمت استاد مهدی محقق بودم و از ایشان و استاد شفیعی کدکنی موارد بسیاری را در مورد مرحوم فروزانفر شنیده‌ام.
وی به بزرگداشتی که در بشرویه برگزار شده بود، اشاره و تصریح کرد: مرحوم دکتر زرینکوب به من گفت چیزی درباره فروزانفر بنویس و به ایشان عرض کردم «چشم»، اما تا سال 75 که استاد زرینکوب در قید حیات بود، توفیق نگارش نیافتم؛ اما ای کاش استادانی چون انوری، شفیعی و دیگرانی که محضر این مرد بزرگ را درک کرده‌اند درباره ایشان مطلب بنویسند و خاطرات خود را از استاد فروزانفر مزین کنند و در فراز درهای دانشگاه آویخته شود تا خداوند به برکت این مرد بزرگ پژوهش را به دانشگاه برگرداند.
به گفته سبحانی، استاد مهدی محقق با مرحوم فروزانفر رابطه همشهری بودن، استاد و شاگردی و همراهی داشتند و تا لحظه‌هایی بسیار همراه این استاد بود. از این رو باید یادنامه‌ای از افراد در قید حیات خواسته شود تا بزرگداشت علمی از آثار آن مرد تهیه و در اختیار علاقمندان قرار گیرد.
وی در پایان عنوان کرد: فکر می‌کنم عنوان این مراسم باید از بشرویه تا قونیه باشد چون مولانا شمع ماجراست و باید از بشرویه به قونیه برسیم.
میرجلال الدین کزازی نویسنده، مترجم و پژوهشگر که در مراسم جایزه فروزانفر حضور داشت، در سخنانی گفت: وقت آن را نداشتم که از دیدار استاد فروزانفر بهره ببرم و این، گله‌ای بزرگ برای من است، اما آنچه از تلخی این موضوع می‌کاهد، آن است که به دو شیوه با آن استاد در پیوند بودم؛ اول اینکه از نوشته‌های ایشان بهره بردم و دوم اینکه از دانش شاگردان‌شان استفاده کردم.
وی با اشاره به سخنان استاد مهدی محقق و اینکه آنچه من می‌توانم به سخنان استاد محقق بیفزایم، این است که از دید من استاد فروزانفر، از جمله سوختگان بود، تصریح کرد: همه مردم در سه رده جای می‌گیرند؛ اول، بسیاری از خامان‌اند، یعنی خام هستند و خام می‌زیند و خام از جهان می روند. دوم، اندکی از پختگان‌اند. سوم، گروهی که بسیار کم شمارند، از سوختگان‌اند.
سخنی دیگر که نقض آن است که پیر هژیر نیشابور هنگامی که مولانا را پدرش دید که به آسیای کبیر می‌رفتند، گفت "این کودک را گرامی بدار چراکه دیری نمی‌پاید که او در زمره سوختگان قرار می‌گیرد؛ آتش در سوخته زدن کار خرد و خام و سوخته است.
وی بیان کرد: این سه رده یعنی خامی، پختگی و سوختگی، به راستی سه رده شناخت و آگاهی مردم است که در سه مرتبه و رده نیز شناخته می‌شود. قدم اول به یاری دانش است، شناختی که با دانش به دست می‌آید سرآگاهی است. اما به راستی کم هستند افرادی که به سومین رده شناخت می‌رسند که همانا شناخت از خداوند است.
به گفته کزازی، همه آموزه‌ها، باورها و آزمون‌های درویشی روی به این سو دارند و استاد فروزانفر نیز از سوختگان بود و ارج و ارزش او نیز به سوختگی او بر می‌گشت و گرمای او هنوز پس از چندین دهه، در جان شاگردان و شاگردان شاگردانش وجود دارد. دلبستگی به فروزانفر دلبستگی به پاس دانش و بینش او نبود بلکه به پاس سوختگی وی بود.
این استاد برجسته ادبیات تاکید کرد: مولانا با خامان و پختگان کاری ندارد، او مرد میدان سوختگی است؛ اگر سوخته‌اید می‌توانید دست بر دامان مولانا بزنید.
در این مراسم که به همت هیات امنای آثار مرحوم فروزانفر برگزار می‌شد، از برگزیدگان آن در زمینه‌های نویسندگی، شاعری، نقاشی، هنرهای نمایشی و موسیقی قدر دانی شد.
برگزیدگان جایزه فروزانفر نیز در زمینه‌های مختلف این حوزه فعالیت داشتند که اسامی آنها به شرح زیر است:
* در حوزه ادبیات؛ محمدرضا شفیعی کدکنی، میر جلال الدین کزازی، بهاء الدین خرمشاهی، توفیق سبحانی، احمد مجاهد، کاظم محمدی، تقی پور نامداریان، ناصر صاحب زمانی، علی اوجبی و عنایت الله مجیدی.
* در حوزه ترانه و موسیقی؛ شهرام ناظری، عبدالحسین مختاباد.
* در حوزه نقاشی و تجسمی؛ محمد ابراهیم جعفری ( وی پس از دریافت هدیه سه بیت را قرائت کرد).
* تالیف؛ منیژه آرمین (نویسنده)
* نوازندگی؛ نوشین پاسدار و مهدی خمسه، فرزان افشار خانجانی (خواننده)، علیرضا پور رفعتی ، سید روح الله فریدونی، مهدی سالاری نژاد
منبع: روزنامه اطلاعات
