نگاه روز
پاسخی به نقد کتاب ناسیونالیسم ایرانی
- نگاه روز
- نمایش از دوشنبه, 11 مرداد 1389 06:15
- بازدید: 4647
با درود و آرزوی شادکامی
با گشتی در دیدارگاه(تارنما) های برروی شبکه جهانی، با نقدی در باره کتاب ناسیونالیسم ایرانی ، روبرو شدم. برای یک نویسنده، نقد نوشته‌هایش باعث شادمانی است، زیرا نقد راستین پایه‌های پیرایش و ویرایش یک اثر را که می‌تواند به بهتر شدن و پر بارتر شدن آن یاری رساند ، فراهم می‌اورد.
اما برای نقد یک نوشتار، می‌بایست با زمینه‌های علمی آن نوشتار ، آشنا بود . برای نقد کتـابی در‌باره رشته‌ی مهندسی ساختمان، دست‌کم باید « شاگرد بنا» بود و با اصطلاح‌های آن مانند: تیشه و تراز، آجر و سیمان، در و پنجره و ...، آشنا بود . هم این‌گونه است که برای نقد کتابی در باره ناسیونالیسم ایرانی ، دست‌کم باید مبانی ناسیونالیسم را شناخت ، با اصطلاح‌های آن آشنا بود و جایگاه و پایگاه آن را دانست. از این رو ، می‌بـایست ، چند کتاب در این زمینه خواند ودانست که ناسیونالیسم چیست؟ خاستگاه آن در غرب کجاست و ریشه‌های کهن آن در ایران، به چه دورانی می‌رسد؟ چه کسانی در زمینه‌ی مسایل آن چه گفته‌اند و چـه نوشته‌اند؟ ریشه‌های پیدایی آن در کجـاست؟ و بسیاری آگاهی‌های دیگر که در این کوتـاه نمی‌گنجد و خود بن‌مایه و درون مایه‌ی دفتر‌ها و کتاب‌هاست و ...
اما با کمال افسوس ، دیدم که چنین نیست و امید من به ویرایش و پیرایش نوشتار خود در اثر خواندن نقد، تنها تلف کردن وقت بود.
منتقد محترم، به جای نقد اثر، کوشیده‌اند با گشودن باب تهمت، آن هم از گونه‌ی بسیار پیش پا افتاده و غیر علمی ، یک اثر علمی را به خیال خود، خدشه دار کنند.
عدم درک ایشان از مسایل مربوط به پای گیری و شکل گیری ناسیونالیسم در انگلیس ، خلط مبحث آرمان وحدت ملت ایران یعنی پان ایرانیسم با پان ژرمنیسم، عدم درک از اصطلاح «خون» در علم ناسیونالیسم با وجود شرح و بسط گسترده و مفصل در کتاب وپیش کشیدن مسایل نژادی ، دینی و... ، شیوه‌ی نا کار‌آمد و الگوی کهنه و از رده خارج شده‌ای است که آن‌جناب در نقد کتاب ناسیونالیسم ایرانی، به کار گرفته‌اید.
اما با این وجود، از این که زحمت خواندن کتاب را بر خود هموار فرموده‌اند، بسیار سپاس‌گزارم. امید است که با مکتب ناسیونالیسم یا مکتب حفظ منافع ملت ایران، بهتر و بیش‌تر آشنا شویم و احکام آن را در یابیم و به کار بندیم که سرافرازی و بهروزی ملت ایران در آن است.
آری، جناب آقای حسین بابازاده مقدم ، برای رسیدن به جایگاه والای نقد، باید بسیار آموخت و به گفته‌ی قدیمی‌ها« دود چراغ خورد» و یا به گفته‌ی حافظ شیراز:
بسیار سفر باید، تا پخته شود خــامی صوفی نشود صافی ، تا در نکشد جامی
گر از این نوستار، غبار کدورتی بر خاطر جناب‌عالی نشست، باید بدانند که مرا روی معارضه و مجادله با شما نیست. بلکه گفتاری است از باب نیک‌خواهی.
با سپاس بسیار
دکتر هـو شنگ طـالـع
دوم امرداد ماه 1389
