ایران‌بوم

روزه چیست؟ یک طول زمانی که شما از تمام غذاها و خوراکی‌ها محروم می‌شوید در حالی که می‌دانید مایعات و آب، تشنگی شما را برطرف می‌کند و نیازهای فیزیولوژیک را پاسخ می‌دهد.

نمشي , adidas bold age leggings girls dance studio - تسوق تشكيلة اديداس اوريجينالز للأطفال مع تخفيضات 25 - 75% أونلاين في السعودية | DH1301 , nike mens woven bonded pants sets made , nike mens woven bonded pants sets made G NRG 'Leopard' , 800 - FitforhealthShops

برگرفته از روزنامه اطلاعات

دکتر داریوش نسبی طهرانی
متخصص مغز و اعصاب و علوم رفتاری
گردآوری و تنظیم: رشید بهنام

روزه چیست؟ یک طول زمانی که شما از تمام غذاها و خوراکی‌ها محروم می‌شوید در حالی که می‌دانید مایعات و آب، تشنگی شما را برطرف می‌کند و نیازهای فیزیولوژیک را پاسخ می‌دهد. در زمان نخوردن غذا بدن به طور خود بخود شروع می‌کند به پاک‌سازی و همه چیز را بجز بافتهای حیاتی مصرف و از بدن خارج می‌کند. در تحقیقاتی که انجام شده است، نشان داده شده که حتی در روزه‌های طولانی تا 40 روز نیز پروتئین‌های حیاتی دست نخورده باقی می‌مانند و بدن فقط پاکسازی می‌کند و حتی فیبرهای ماهیچه‌ای ممکن است کمی کم‌جان و از نظر اندازه کوچک شوند اما سالم باقی می‌مانند پس ترس و نگرانی نباید داشت که در روزه‌داری بدن از ویتامین‌ها و املاح حیاتی محروم می‌شود، مطمئن باشید که هیچ اتفاق ناخوشایندی برای بافتهای بدن رخ نمی‌دهد. در پژوهش‌های دانشگاه شیکاگو نشان داده شده است که یک مرد سالم که خوب تغذیه شده باشد می‌تواند 50 تا 75 روز بدون غذا زنده بماند. چربی بدن انسان برای هر پوند 3500 کالری است یعنی هر یک کیلوگرم وزن بدن 1800 کالری تولید می‌کند هر اضافه چربی می‌تواند کالری لازم یکروز کار سخت را تولید کند. ده پونه از چربی یعنی 35000 کالری. پس نتیجه گرفته می‌شود که هر فرد سالم ذخیره کافی برای چندین هفته دارد. همه می‌دانیم استراحت فاکتور بسیار مهمی برای بازگشت انرژی است. بدن در حالت استراحت توان آنرا پیدا می‌کند که انرژی خود را صرف پروسه‌های شیمیایی و مکانیکی سم‌زدایی کند. در حالت روزه، شخص روزه‌دار مرحله سم‌زدایی و بازگشت انرژی سلولی را تجربه می‌کند. بدن فرد روزه‌دار در زمان روزه آگاهی بیشتری نسبت به سموم و عیوب خود پیدا و فرصت آنرا پیدا می‌کند تا سم‌ها را شناسایی و خارج کند. این حالت آگاهی و هوشیاری در زمان روزه برای بدن انسان رخ می‌دهد و در واقع باید بدانیم که غذا خوردن ما نوعی مست کردن و غافل کردن بدن را به دنبال دارد. بی‌تردید روزه فرصتی یا زمانی برای هوشیاری جسم و روح است. وقتی سموم شناسای و خنثی شوند، کارکرد سلولی بهتر می‌شود. همه می‌دانیم که از انرژی سلولهای عصبی در جریان خواب شب به حداکثر می‌رسد و در زمان استراحت و خواب است که سم‌زدایی سلولهای عصبی انجام می‌گیرد. روزه یک استراحت عمومی برای تمام سلولهاست و یک فرصت هوشیاری برای سلولهایی که سم‌ها و آسیب‌ها را شناسایی می‌کنند و در صدد خنثی کردن و ترمیم برمی‌آیند. بدن انسان روشهای گوناگونی برای حذف و خارج کردن مواد از بدن دارد، کبد، ریه‌ها، کلیه‌ها، روده و غیره. در بدن انسان اولین مرحلة پاکسازی جابجایی و خروج مواد دفعی و زائد بزرگ و مانده‌های گوارش است. در اولین روهای روزه به دلیل عبور مواد زاید از خون کمتر احساس ناخوشایندی به وجود می‌آید. مثلاً زبان باردار می‌شود، دهان بدبو می‌شود زیرا از هر راه خروجی مواد زاید و سمی در حال خروج هستند.پس از روز سوم روزه کمی احساس گرسنگی و میل به غذا طبیعی است. در مرحلة دوم پاکسازی مخاط‌ها، چربی، سلول‌های بیمار و مرده و خروج آسان بیشتر لپیموم انجام می‌شود. وقتی روزه‌ادامه می‌یابد. پاکسازی به مرحلة تمام و کمال خود می‌رسد.مرحلة پایانی پاکسازی خروج سمومی است که از دوران تولد تا به حال در بافت‌های سلولی شما جمع شده است. سمومی که در لوله‌های باریک و مجراهای ریزی جمع شده‌اند که این لوله‌های باریک و مجراها مواد حیاتی را به مغز می‌رسانند. این پاکسازی‌ نهایی وقتی همراه با خوردن مایعات و میوه‌ها و غذاهای گیاهی و سالم‌ توام شود، بهتر نتیجه می‌دهد. در اینجا باید متذکر شویم که در درمان بیماری‌های سختی چون سرطان این نوع رژیم‌ها پیشنهاد می‌شود؛ زیرا از طریق کاتابولیسم بیماری‌ها از بافت‌ها خارج می‌شود. بالاخره در ادامة روزه بدن بافت‌های مرده و بیمار، چربی‌های اضافه، اسیدها چرب ترانس، مخاط‌های ضخیم‌ شده دیواره روده‌ها، سموم دفعی سیستم لنفاتیک و سیستم گردش خون سموم داخل طحال، کبد و کلیه‌ها، مخاط‌های ریه‌ها و سینوس‌ها، سموم جاسازی شده در فیبرهای سلولی و بافت‌های عمقی، رسوب لوله‌های میکروسکوپیک که مسئول تغذیه سلولهای مغزی هستند را و اضافه کلسترول را دفع می‌کند. چرا روزه باعث موارد فوق می‌شود؟ زیرا بدن شما انرژی کمی برای هضم غذا مصرف کرده و عمدة انرژی خود را صرف کارهای دیگری می‌کند. زمان روزه بدن می‌تواند سلول‌های آسیب‌دیده و مردة بافت‌ها و رسوب چربی‌ها، تومورها، آبسه‌ها و همة آنچه از سوخت و ساز تغذیه و مواد اضافه و زباله‌های بافت‌ها به وجود آمده را دفع کند. روزه یک استراحت عمیق فیزیولوژیک به اورگان های گوارشی می‌دهد که در نتیجه انرژی ذخیره شده صرف شفا و تعمیر و ترمیم بافت‌ها می‌شود. روزه سبب جوانی و شادابی سلول‌ها و طول عمر هم می‌شود که تاثیر متقابلی در احساس شما و فعالیتهای هیجانی و روحی نیز دارد. یکی از مهمترین تاثیرات روزه بیداری نسبت به خود است هوشیاری شما افزایش پیدا می‌کند. وقتی بیمار و افسرده هستید روزه شما را در موقعیتی قرار می‌دهد که سبب بالا رفتن انرژی و آگاهی و بیداری و هوشیاری شما می‌شود، شما مسائل را روشن‌تر و دقیق‌تر می‌بینید و به خود اجازه می‌دهید که خارج از بیماری خود را در مسیر سلامتی و شفا قرار دهید. توجه داشته باشیم که «عادت» یکی از اسباب غفلت است در زمان روزه یک سری از عادت‌ها و روزمرگی‌ها برهم می‌خورد که این خود نیز سبب هوشیاری و آگاهی است. خیلی وقت‌ها و شاید اکثر اوقات ما بر حسب عادت غذا می‌خوریم و می‌آشامیم بی‌آنکه به آنچه می‌خوریم و می‌آشامیم فکر کنیم. روزه شما را هوشیار می‌کند و بدن شما را در موقعیت آگاهی نسبت به آنچه می‌خورید و می‌آشامید قرار می‌دهد. روزه شاید تنها عاملی است که هم زمان شما و هم ذهن و جسمتان را بیدار می‌کند. این هوشیاری و آگاهی در جسم و روح هم زمان رخ می‌دهد. در زمان روزه شما بیشتر فرصت فکر کردن پیدا می‌کنید به خود و هر چیزی که به شما مربوط می‌شود. در اصل، همه چیز فرصت ارزیابی پیدا می‌کنند. به طور طبیعی در زمان روزه شما دیگر وقتی برای آماده سازی و تهیه و درست کردن غذا و خوردن و شستن و غیره صرف نمی‌کنید. روزه دقت را برای شما به ارمغان می‌آورد یا بهتر بگویم فرصتی را که بیشتر و عمیق‌تر به آن فکر کنید: همیشه فکر کنید که بدن شما به چه چیز نیاز دارد چه چیز دوست دارد و به آن سازگار است و به چه چیزهایی نیاز ندارد و با آن سازگار نیست. در زمان افطار و شروع به تغذیه شما و بدن شما هوشیارتر می‌شود که چه می‌خواهد و به چه نیاز دارد تا زمانی که شما روزه نیستید و برحسب عادت و روزمرگی غذا می‌خورید. این از هدایا و ارمغان‌های روزه است که شما را در یک بیداری و هوشیاری شعف‌انگیز قرار می‌دهد و اعتماد به نفس آنرا پیدا می‌کنید که بدن خود و زندگی خود را هرچه بهتر کنترل و اداره کنید، اهداف خود را مرتب و بازبینی کرده و انگیزه‌ها و غرایز خود را کنترل و اداره کنید. با روزه گرفتن هم به خود فرصت آگاهی از خود می‌دهیم و هم بدن و جسم خود را به سمت هوشیاری و آگاهی سوق می‌دهیم که همة اینها در سایة پاکسازی و تطهیر روح و جسم به دست می‌آید. روزه فعالیت ذهن و مغز را افزایش می‌دهد شاید بهترین پژوهش در مورد اثرات روزه بر روی مغز و فعالیت‌های ذهنی را آقای دکتر هربرت شلتون برروی بیش از 40هزار نفر در طول 5سال انجام داده است. نتیجة پژوهش این بوده است: مواد سمی بدن در طول روزه‌داری از طریق خون و سیستم لنفاتیک پاک می‌شود و این پاک شدن یعنی توان فکر کردن. این حقیقت و یافته به علت روش‌های فیزیولوژیک بدن رخ می‌دهد. همانطور که می‌دانیم قسمت بزرگی از سهم خون و انرژی اعصاب مجبور است به ارگان‌های گوارشی فرستاده شوند تا بتوانند وعده غذاهای صرف شدة ما را هضم کنند، مسلم است وقتی این انرژی در زمان روزه‌داری ضرورتی برای خرج‌‌شدن ندارد، به سمت مغز رفته و در مغز صرف می‌شود برای فکر کردن. لذا افزایش توان اندیشیدن رخ می‌دهد البته می‌بایستی چند روز از روزه‌داری بگذرد چون در روزهای اول بدن مشغول پاکسازی است و مواد زائد و سمی را جابجا می‌کند. لذا در روزهای اول ممکن است حتی دوره‌ای از افسردگی را نیز تجربه ‌کنیم. حالت‌هایی چون سردرد، دردهای پراکنده و کسلی را پشت سر می‌گذاریم. همین حالت‌ها موجب می‌شود که روزهای اول روزه‌داری سخت به نظر برسد. اما پس از آنکه بدن از سم‌ها تخلیه شد، خون پاک به مغز می‌رسد و ضمن شفاف شدن توان فکر کردن، بقیه حس‌ها نیز فعال‌تر و حساس‌تر و دقیق‌تر عمل می‌کنند. به همان نسبت که ذهن پاک می‌شود، توان اندیشیدن بالا رفته و در نتیجه حل مسائل بغرنج و پیچیده آسان و امکان‌پذیر می‌شود. ذهن به راحتی بیدارتر و هوشیارتر شده و به نظر می‌رسد که دریچه‌های تازه‌ای برای ورود مسائل جدید به مغز باز می‌شود. حساسیت ذهنی و فیزیکی بالا می‌رود و حتی حالتی از سرخوشی به انسان دست می‌دهد. احساس توان و توازن و ثبات در حالت‌های هیجانی و عاطفی از اولین نتایج آن است. شما در تمام عبادت‌ها می‌بینید که چگونه آداب آن به گونه‌ای است که شما را از مسیر همیشگی و روزمرگی خارج می‌کند و به نوعی شرایط آگاهی از خود و پیرامون خود را برای شما فراهم می‌کند. عبادت‌هایی چون نماز، حج و غیره روزه نیز از جمله عبادت‌هایی است که شما را به خود و محیط پیرامون خود آگاه می‌کند، آگاه از این که چه هستید؟ که هستید؟ چه مشکلاتی دارید؟ راه حل‌ها کدامند؟ و نیازمندان و دردمندان اطراف شما کدامند . چه می‌خواهند؟