دوشنبه, 03ام دی

شما اینجا هستید: رویه نخست زبان و ادب فارسی ضرب المثل امثال و حکم فارسی - نامه فدایت شوم!

ضرب المثل

امثال و حکم فارسی - نامه فدایت شوم!

برگرفته از روزنامه اطلاعات

محمدرضا سهرابی‌نژاد

نامه فدایت شوم نوشتن، از آن مثل‌هایی است که عمرش به دوران نامه‌نگاری می‌رسد.

آن روزگارانی که وسایل ارتباط جمعی به این وسعت و گستردگی نبود، اکثر مردم از نعمت سواد محروم بودند و پیغام و پسغام خود را به وسیله افرادی که کوره سوادی داشتند، به مخاطبان خود می‌رساندند.

در چنین مواقعی، نامه‌نگار ممکن بود مطالب را غلط بنویسد و یا از قلم بیندازد.

گاهی بعضی از کاتبان نامه که تجربه و تبحر بیشتری داشتند، نامه‌های خوب و زیبایی انشاء می‌کردند تا مخاطب را جلب کنند (این شیوة نامه‌نگاری هنوز هم در برخی از شهرستان ها برای ادارات دولتی مرسوم است.)

نامه‌های درباری را طبعاًَ بزرگان و صاحب قلم‌ها انشاء می‌کردند که به فن نامه‌نویسی و مقامه‌نویسی آشنایی کامل داشتند.

از این نامه‌ها که اغلب مربوط به دوره قاجار است، نمونه‌های فراوانی در کتابخانه‌ها و موزه‌ها موجود است؛ از آن جمله است «منشأت قائم‌مقام فراهانی» که دربردارنده نامه‌های بسیار زیبا و شیواست.

با این توصیف، آغاز نامه‌های عاطفی بزرگان، چنین آغاز می‌شد: «فدایت شوم!» امروزه روز، وقتی کسی با کسی اختلافی پیدا می‌کند ـ بیشتر در دعوت‌ها و خرید از مغازه‌ها و ... ـ به طرف مقابل که قهر کرده یا معترض است، مثلاً می‌گویند: برو به جهنم! مگر برایت نامه فدایت شوم نوشته بودم؟

نوشتن دیدگاه


تصویر امنیتی
تصویر امنیتی جدید

در همین زمینه