نام‌آوران ایرانی
یادی از ذبیح بهروز در سالگرد تولدش
- بزرگان
- نمایش از پنج شنبه, 27 تیر 1392 21:26
- بازدید: 3851
چهارشنبه، 26 تیرماه، زادروز ذبیح بهروز (۱۲۶۹-۱۳۵۰ ه‍جری شمسی)، نویسنده، شاعر و پژوهشگر فرهنگ ایرانی، است.
new nike football boots 2012 2017 - 002 - Nike Air Max 270 ESS Ανδρικά Παπούτσια Γκρι / Λευκό DM2462 | Jil Sander Studded Derby Shoes , EdifactoryShops, ALWAYS LIKE A SALE
به گزارش خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، ذبیح بهروز در گستره دانش ریاضی، گاه‌شماری ایرانی، واژه‌سازی و واژه‌گزینی در زبان فارسی، ادبیات، تاریخ، تقویم و خط، آموزش الفبا، صداشناسی و ریاضی و آموزش کودکان ناشنوا پژوهش‌هایی انجام داده است.
مطالعات او برای تدارک یک روش تدریس نوین و آسان به نوآموزان به ابداع خطی به نام کودک دبیره انجامید. از جمله آثارش نیز می‌توان به «خط فرهنگ»، «تقویم و تاریخ»، «تقویم شهریاری» و چندین جزوه به نام «کودک دبیره» اشاره کرد.
ذبیح‌الله بهروز فرزند میرزا ابوالفضل ساوجی سال ۱۲۶۹ در نیشابور زاده شد و پدرش از پزشکان و خوشنویسان نامدار دوران ناصرالدین شاه بود. او تحصیلات خود را در مدرسه‌های قدیمه آغاز کرد، سپس برای ادامه تحصیل به آمریکا رفت و بعدها برای تکمیل علوم ادبی و عربی راهی قاهره شد و مدت 10 سال در آن‌جا ماند. به انگلستان نیز سفر کرد و در آن‌جا همکار ادوارد براون و رینولد نیکلسون شد و به مدت پنج سال در دانشگاه کمبریج تدریس کرد.
ذبیح‌الله بهروز پس از سفر به چند کشور اروپایی دیگر به ایران برگشت و از سال ۱۳۰۲ تا زمان بازنشستگی در دارالفنون، دانشکده افسری و مدرسه عالی بازرگانی تدریس کرد.
بهروز به بررسی زبان‌ها به‌طور اعم از نظر آموزشی و استعداد گسترش جهانی آن‌ها پرداخت. او معتقد بود: «اروپای نوخاسته با آن‌همه پیشرفت‌های مادی هنوز زبانش در بند مذکر و مؤنث و... و نقص خط است و کتاب‌های لغت از روی کمال احتیاج انباشته از کلمات زبان‌هایی است که به اصطلاح خودشان آن‌ها را مرده نامیده‌اند…»
ذبیح بهروز در سن 82سالگی در روز ۲۲ آذر ۱۳۵۰ درگذشت.
