ایران‌بوم

استان گیلان با مساحت 14711 کیلومتر مربع در میان رشته کوههای البرز و تالش در شمال ایران جای گرفته است. این استان به واحد جغرافیایی جنوب دریای خزر تعلق دارد و با استان های اردبیل در غرب، مازندران در شرق ، زنجان در جنوب و اران و دریای مازندران در شمال هم مرز و همسایه است. رود سفید تمشک که بین چابکسر و رامسر جاری است، آن را از استان مازندران جدا می کند.

· موقعیت جغرافیایی شهر رشت

شهر رشت در ۴۹ درجه و ۳۶ دقیقه طول شرقی و ۳۷ درجه و ۱۶ دقیقه عرض شمالی از نصف النهار گرینویچ قرار دارد و مساحت آن حدود ۱۳۶ کیلومتر میباشد.
این شهر از شمال به بخش خمام، از جنوب به دهستان لاکان، از غرب به صومعه سرا و از شرق به بخش کوچصفهان محدود میباشد. شهر رشت در وضع طبیعی خود جزء کوچکی از جلگه گیلان و دشت های جنوبی دریای خزر محسوب میشود.
این جلگه که در دو حد جنوبی و شمالی خود بین کوه های البرز و نوار ساحلی قرار دارد، شهر رشت، بندر انزلی و لاهیجان را در بر گرفته است.
رودخانه صیقلان رودبار (زرجوب یا سیاه رودبار) که یکی از شاخه های سفید رود است، از جهت خاور و شمال خاوری، و رودخانه گوهر رود که از کوه رضا لو چما چاء در جنوب رشت سر چشمه می گیرد، از جانب جنوب و باختر، شهر رشت را در میان گرفته اند این دو رودخانه در ۵/۴ کیلومتری شمال باختری رشت به هم پیوسته و سپس به نام پیر بازار روگا به مرداب میریزد. فاصله رشت از تهران ۳۲۵ کیلومتر است و از بندر انزلی ۳۰ کیلومتر است و با دو جاده آسفالته به این دو شهر مربوط میشود. رشت دارای فرودگاهی است که در ۵ کیلومتری شمال خاوری آن ساخته شده است.
از نظر توپوگرافی، باید رشت را شهری مسطح دانست و می توان گفت که شهر رشت، روی یک برآمدگی، به درازای ۴ کیلومتر و به پهنای ۲ کیلومتری قرار دارد. ارتفاع قسمتهای مرکزی شهر، میان (۱+) و (۲-) تغییر می کند. خط تراز، در قسمتهای پر جمعیت برابر (۷-) متر است. در قسمت جنوب و جنوب باختری و خاور هم که زمین ها به سوی رودخانه میرود پست تر میشود.
بر اساس آمار های منتشر شده از سوی سازمان هوا شناسی، متوسط روز های بارندگی در سال، ۱۳۵ روز است. کمترین میزان بارندگی سالیانه ۸۲۰ میلیمتر، متوسط این میزان ۹/۱۳۱۳ میلیمتر است (در ارائه این ارقام، میزان بارندگی در باران های شدید و به مدت کمتر از ۶۰ دقیقه منظور نشده است).
معمولاً، ماههای شهریور و مهر پر باران ترین ماههای سال است. ولی این امر ثابت نیست و گاهی هم ماههای فروردین، آبان، دی، بهمن و اسفند دارای بیشترین میزان بارندگی در سال میباشند. دمای شهر یا درجه حرارت، در بعضی مواقع به ۸- درجه می رسد و تا ۳۷ درجه نیز بالا می رود.
میزان رطوبت هوا در سحرگاه، بین ۹۰ و ۹۵ درصد است که در ساعت های نیمروز کاهش می یابد و در مواقع شب، دوباره رو به افزایش می گذارد. رطوبت در تابستان به کمترین حد و در زمستان، به بیشترین حد خود می رسد و بیشترین میزان رطوبت در فصول مختلف، ۱۰۰ درصد و کمترین میزان آن تا ۶۰ درصد تغییر می کند.
بادهایی که در رشت می وزند بیشتر معتدل هستند و جهت مشخصی ندارند.
از انواع پهن برگ و به تعبیری جنگلهای برگریز است و مهمترین گونه های آن راش، بلوط، ممرز، افرا و توسکا و غیره است. در ۲۵ سال اخیر، جنگلهای سوزنی برگ همانند لکه های نامتجانس، دل زیبائیهای جنگلهای یکدست ما را می خراشد و هر گونه حیات وحش را، اعم از گیاهی و جانوری، به علل مختلف، از خود فراری می دهد، در حالیکه درختهای زیبای آزاد و سفید پلت و غیره از گردونه گیاهی منطقه خارج میشوند.
پستاندارانی از هفت راسته جانوری، شامل حشره خوران، خفاشها، گوشتخواران، زوج سْمان، خرگوشها و جوندگان موجودند که شامل ۲۰ خانواده و ۴۴ گونه میباشند و مهمترین گونه ها عبارتند از:
خار پشت، موش کور، حشره خوار آبزی، خفاش، گرگ، شغال، روباه معمولی، راسو، گورکن، شنگ، کفتار، گراز (خوک وحشی) ،خرگوش ،تشی ،موش شکول و خانواده پر تعداد موش.
مهمترین انواع پرندگان عبارتند از:
آبچلیکها، ابیا ( کفات )، اردکها (شامل: تاجدار، کله سبز، ارده ای، سر حنایی، سیاه کاکل، گیلار، فیلوش، آنقوت، تنجه بادکوبه ای، خوتکا، ختکای پر سفید، عروس غاز، غاز ها، قوی کُنگ و فریاد کش، نوک پهن) حواصیلها، باکلان، (قره غاز، آبقُمبل) پرندگان شکاری (بحری، طرلان، بالابان، سنقُرها، عقاب طلایی و جنگلی، کورکودها، لاشخورها، قرقی ها، پیغو، لیل، مارها در دو گروه سمی و غیر سمی طبقه بندی میشوند که معرفترین مارهای غیر سمی عبارتند از:
مار آبی، قره سوجه، مار چلیپر، مار آتشی و قمچه مار.

شهرستان رودبار با وسعت ۲۵۷۴ کیلومتر مربع دومین شهرستان استان گیلان به لحاظ وسعت است که از شمال به رشت، ازجنوب به استان قزوین و از غرب به فومن و استان زنجان محدود می‌شود.شهرستان رودبار در مختصات جغرافیایی ۳۶ درجه و ۳۲ دقیقه تا ۳۷ درجه و ۷ دقیقه ازخط استوا و ۴۹ درجه و ۱۱ دقیقه تا ۵۰ درجه ۵ دقیقه طول شرقی از نصف النهار مبداء واقع شده‌است.این شهرستان با وسعت ۲۵۷۴ کیلومتر مربع دومین شهرستان استان گیلان به لحاظ وسعت است

· شهرستان رودبار

این شهرستان شامل 7 شهر، 4 بخش، 10 دهستان و 208 آبادی می باشد.
شهرهای آن عبارتند از : رودبار ـ منجیل ـ لوشان ـ رستم آباد ـ توتکابن ـ جیرنده ـ بره سر.
شهرستان رودبار به مساحت 3/2574 کیلومتر مربع در 75 کیلومتری جنوب رشت
و در طول 24/49 و عرض 48/36 جغرافیایی واقع شده است و جمعیت این
شهرستان 122187 نفر می باشد که 63692 نفر یعنی 1/52 درصد از
جمعیت این شهرستان را شهرنشینان و 58495 نفر یعنی 9/47 درصد
را روستانشینان تشکیل می دهند.

رودبار به نامهای مختلفی از جمله «خشکه رودبار»، «رودبارمحمد زمان خانی»،«رودبار زیتون» «پیلده رودبار» معروف بوده‌است که نام رودبار احتمالاً به دلیل جریان داشتن رودخانه سفید رود در این شهرستان پدید آمده‌است. رودبار ازنظر تاریخی دارای قدمتی ۶ هزارساله می‌باشد .آثار بدست آمده در تپه مارلیک حاکی از وجود تمدنی کهن دراین منطقه‌است که مربوط به هزاره دوم قبل ازمیلاد می‌باشد گفتنی است.

شهرستان رودبار درکرانه سفید رود و در منطقه‌ای کوهستانی قرار گرفته‌است و آب و هوای آن تحت تاثیر هوای خشک و نیمه خشک ناحیه مرکزی قراردارد از نظر آب و هوایی این منطقه به ویژه شهر زیبای رودبار دارای آب و هوای مدیترانه‌ای می‌باشند و رویش درختان زیتون در این منطقه گواه موضوع است. این منطقه درمسیر بادهای دایمی دره سفید رود قرارگرفته که بادهای منجیل آن معروف است.

اقتصاد این منطقه بعلت شرایط خاص اقلیمی بر پایه کشاورزی و دامداری استوار است. مهم‌ترین محصول کشاورزی که می توان به آن اشاره کرد زیتون می‌باشد که عمده ترین محصول کشاورزی شهرستان رودبار بوده و دارای فرآورده‌های بسیاری چون روغن زیتون و صابون است.

· مناطق گردشگری رودبار

تپه های مارلیک یا چراغعلی تپه، در حوالی روستای نصفی از توابع رحمت آباد رودبار قرار دارد. کاوش های باستان شناسی در این تپه ها از سال 1340 شروع شد که حاصل آن کشف اشیاء نفیس و با ارزشی بود که اکنون در موزه ها نگهداری می شود. قدمت اشیاء پیدا شده در این تپه ها به بیش از سه هزار سال می رسد. امروزه مارلیک به عنوان یکی از گنجینه های ملی و تاریخی، سند پر افتخاری برای گیلانیان و تمدن کهن این منطقه به شمار آورده شده است.

· چشمه آب گرم ماست خور

از جمله دیدنی های شهرستان رودبار چشمه آب گرم ماست خور است. این چشمه در دهکده "ماست خور" در 5 کیلومتری شهر رودبار و در غرب سد منجیل قرار دارد و آب آن هنگام خروج از مظهر خود جوشان و گرم است. اهالی منطقه معتقدند که استحمام در این چشمه آب گرم بسیاری از بیماری های استخوانی و رماتیسمی را درمان می کند.

· معماری بومی گیلان

معماری سرزمین گیلان می تواند از دو جنبه شرایط اقلیمی- محیطی و طراحی معماری مورد بررسی و تفسیر قرار گیرد هر چند تاثیر اقلیم بر روی فرم و عملکرد بناها را در شمال به عنوان عامل تعیین کننده در نظر می گیرند ، ولی جنبه های معماری و زیباشناختی آن نیز از اهمیت والایی برخوردار است.

با نگاهی گذرا به هر کدام از گونه های معماری گیلانی در می یابیم که عناصر بوجود آورنده یک خانه سنتی گیلانی کاملا شکل گرفته و برآمده از طبیعت اطرافش است.

مصالح بکار رفته در بنا ، عاملی در جهت هماهنگی با محیط:

تفاوت ظاهری خانه های روستایی گیلان متاثر از رابطه تنگاتنگ فرم معماری با نوع معیشت و شرایط اقلیمی و محیطی می باشد، اما مشاهده می شود که در پوسته ظاهری بنا با ظرافت خاصی، از مصالح بر گرفته از محیط اطراف استفاده شده است . به طور کلی به کار بردن مصالحی که از طبیعت گرفته می شود موجب احساس هماهنگی و هارمونی با طبیعت است.

مواد ومصالح رایج در ساخت یک بنای بومی:

الف) چوب

ب) گالی یا کولش

ج) گل « به شکل مخلوط با گالی یا کولش و به عنوان کاهگل استفاده می شود »

د) آهک و گچ « عمدتا برای رویه نهایی دیوارها کاربرد داشت »

استفاده از گالی یا کولش نیز، تنها محدود به پوششی برای سقف شیبدارنیست ، جالب اینجاست که ریسمان تابیده شده از کولش که به « وریس » معروف است، گاهی نقش سازه ای دارد؛ این در حالی است که وریس عمدتاً در محل اتصال دو عضو چوبی کاربرد زیادی داشته است. رنگ غالب یک بنای بومی غالباً در هارمونی کامل با محیط اطراف می باشد. لازم به ذکر است که چوب نیز نقش سازه ای مهمی را در سازه های بومی گیلان دارا می باشد. در برش زیر نفوذ و رسوخ عوامل طبیعت که در نقش های مختلف ؛ چه در نقش سازه ای چه در نقش تزئینی ، خود نمایی می کند ، به تصویر کشیده شده است .

معماری بومی درگیلان از نمونه های خاصی است که در آن ، معماری از مرکز بنا خارج شده و به حاشیه می پردازد و به همان گونه نیز به چگونگی قرارگیری آن محدوده توجه بیشتری می گردد . به عبارت دیگر می توا ن گفت که این بناها دارای دو تصویر کاملاً متفاوت هستند و این جنبه شاید مهمترین وجه تمایز معماری گیلان با سایر مناطق ایران باشد

لوشان از جمله شهرهای بخش مرکزی شهرستان رودبار در استان گیلان ایران است. جمعیت لوشان در سال ۱۳۸۳خ برابر با ۱۳۸۱۶ نفر برآورد شده‌است. طبق آخرین آمار اعلامی جمعیت فعلی شهر لوشان بیش از ۲۲۰۰۰ نفر می‌باشد.

لوشان در ۱۰۰ کیلومتری رشت قرار دارد.[۱] و آب و هوای آن گرم و خشک است.

اقتصاد

اقتصاد گروه‌هایی از مردم از طریق کشاورزی (پیاز و سیب زمینی و گندم) و باغداری (زیتون) میگذرد. دراین شهر دو کارخانه سیمان فعالیت دارد و معدن زغال‌سنگ سنگرود نیز در حوالی شهر لوشان واقع شده‌است.[۲]

لوشان واقع در بین دو بخش عمارلو گیلان و مرکز بخش طارم سفلی، دارای شهرک صنعتی بزرگ و نیز تعدادی کارخانجات فعال از جمله دو واحد کارخانه سیمان و نیروگاه برق و شهرک‌های کوچک و بزرگ است که از سال ۱۳۶۰ به عنوان شهر اعلام شده‌است.[۳]

آرامگاه‌ها

در سالهای اخیر وجود امامزاده محمد حنفیه که به روایتی فرزند امام علی (ع) است باعث حضور گسترده مردم شهرهای اطراف در روزهای مذهبی گردیده‌است. این امامزاده که زائران در سراشیبی آن غلت می‌خورند در روستای مرتفع بیورزن در ۱۵ کیلومتری شمال شرقی لوشان واقع است.

معرفی پل های قدیمی استان گیلان

یل خشتى لنگرود ، روى رودخانه‌ى این شهر بنا شده و ارتباط محله‌هاى قدیمى لنگرود را به یکدیگر برقرار مى‌کند.

به گزارش خبرگزارى دانشجویان ایران ( ایسنا ) این پل، معبر ارتباط قدیمى شرق و غرب شهر بوده است و محله‌های " راه پشته " و « انزلى محله» را به « فشکالی محله» متصل مى‌کند. رودخانه‌ى لنگرود در گذشته به‌عنوان مسیرى قایق ‌رو به ‌وسیله‌ى قایق‌هاى بادبانى کوچک و لوتکاها استفاده مى‌شده است. شهر لنگرود در گذشته از قطب‌هاى تجارى استان گیلان بوده است.

بعضی افراد ساخت این پل را به دوره‌ ى ایلخانى نسبت مى‌دهند. البته در تاریخ و در ذکر وقایع سال ‌٩١٢ هجرى قمرى به وجود پلى چوبى روى رودخانه‌ لنگرود اشاره شده است که با نظر فوق منافات دارد. امروزه، گرچه پل‌هاى بزرگ و کوچک دیگرى دو سوى رودخانه را به‌هم پیوند مى‌دهند؛ اما از اهمیت پل خشتى که در مرکزى ‌ترین نقطه‌ى شهر قرار دارد، کاسته نمىشود.

در شمال غربى پل و به فاصله‌ى نزدیکى از آن، رودى کوچک به رودخانه‌ى لنگرود مى‌پیوندد که پلى کوچک دارد. سیاح‌هایى مانند هنوى، مکنزى، ابت، بوهلر و رابینو از این پل در خاطره‌هاى خود یاد کرده‌اند. عرض رودخانه‌ى لنگرود تقریبا ‌٣٠ متر است.

پل خشتى لنگرود از یک قسمت مسطح میانى به طول ‌١/١٥ متر و دو سطح جانبى شیب‌دار تشکیل شده که هریک حدودا ‌١٠ متر طول دارند و قسمت عابرروى پل با سنگ فرش شده است. عرض قسمت عابررو حدودا ‌٥/٣ متر است و در دو طرف، جان‌پناه‌هایى به قطر ‌٤٥ سانتىمتر و ارتفاع ‌٣٥ سانتى‌متر قرار دارند.

پل لنگرود از دو دهانه ى بزرگ با تاق جناقى کند برخوردار است که هر یک حدود ‌١١ متر عرض دارند. ارتفاع کلى پل از سطح آب تا بالاى جان‌پناه تقریبا ‌١١ متر و پایه‌ى میانى پل چهار متر قطر دارد. در دو طرف پل، سیل‌برگردان‌هایى برای استحکام پایه‌ى پل وجود دارند. روى پایه‌ى پل و بالاتر از موج‌شکن‌ها یک دهانه‌ى کوچک با تاق جناقى با عرض ‌١٢٠ سانتىمتر و ارتفاع ‌١٠/٢ متر تعبیه شده است که در هنگام افزایش آب، فشار وارده بر پل را مى‌کاهد و جریان آب را آسان‌تر می‌کند.

کمى بالاتر از دهانه‌ى کوچک، یک تاق‌نماى بزرگ و دو تاق‌نماى کوچک تزیینى وجود دارند که در تاق‌نماى بزرگ یک تاق‌نماى تزیینى دیگر اضافه کرده‌اند؛ احتمالاً از این تاق‌ها براى گذاشتن فانوس و یا چراغ استفاده مى‌کردند تا عبور قایق‌ها را در شب تسهیل کنند.

در فاصله ى بین دو قوس دهان‌هاى بزرگ پل و کمى پایین‌تر از جان‌پناه بر پیشانى پل دو فرورفتگى طولى به عرض ‌٤٥ سانتى‌متر و طول حدود چهار متر دیده مى‌شوند که شاید جاى نصب کتیبه‌اى بوده‌اند. در کناره‌ى قوس‌ها یک نوار آجرکارى جلو آمده و تزیینى به عرض ‌١٢ سانتى‌متر به‌چشم مى‌خورد.

پل خشتى لنگرود احتمالاً در دوره ى‌ قاجار مرمت شده است. هم‌چنین در سال‌هاى اخیر نیز سازمان میراث فرهنگى و گردشگرى گیلان عملیات مرمت براى احیاى این پل خشتى را اجرا کرده است.

امروزه، پل تاریخى لنگرود در قلب شهر و در نزدیکى بازار معروف آن و میدان انقلاب پابرجاست. این پل در فهرست آثار ملى نیز ثبت شده است.

آشنایی با پل خشتی تمیجان - گیلان

پل خشتی تمیجان در ۶ کیلومتری جنوب غربی رودسر گیلان روی رودخانه تمیجان احداث شده‌است.

از نوع طاق‌ها و مصالح به کار رفته در این پل می‌توان آن را به دوره صفوی نسبت داد.

پل خشتی تمیجان در زمان حکومت بهزادبیگ در گیلان و به همت او در سال هزار و 20 قمری ساخته شده است.

طول آن 60 متر و عرض آن نیز 5 متر است. در قسمت طول این پل 5 دهنه بزرگ و کوچک وجود دارد که 3 دهنه بزرگ در قسمت غربی و 2 دهنه کوچک در طرف شرق آن است.

در 2 طرف طاق جناحی میانین، 2 اتاق کوچک در میان پایه‌های پل ساخته شده که در هر طرف پل 2 پنجره دارد.

طاق این 2 اتاق آجری و مدور (دایره وار) است و 2 اتاق کوچک دیگر نیز در دل پایه‌هایی که میان طاق‌های کوچک قرار دارد بنا شده است.

در 2 طرف عرض پل جان‌پناهی آجری به بلندای 50 سانتی متر ساخته شده تا از افتادن افراد و چهارپایان جلوگیری شود. پل خشتی لنگرود نیز نمونه‌ای از این پل است.

بدنه و پایه‌های پل آجری است، ولی کف پل سنگفرش است و دارای چهار دهانه بزرگ می‌باشد.

این پل 700 سال قدمت دارد و در آستانه تخریب قرار گرفته است. پل خشتی تمیجان در فهرست آثار ملی کشور با شماره ۱۱۲۵ به ثبت رسیده‌است.

آشنایی با پل‌های غازیان و میان پشته - بندرانزلی

پل غازیان روی رودخانه انزلی، بین غازیان و میان پشته و در مسیر ارتباطی تهران- رشت قرار دارد.

ساخت این پل، به همراه پل دیگر انزلی، توسط مهندسان سوئدی در سال 1316 به پایان رسید.

پل غازیان در زمان خود از معدود پل‌های پیشرفته جهان در نوع خود بوده و بر همین اساس، جزو پل‌های تاریخی ایران به ثبت رسیده است.

این پل 210.40 متر طول و 10 متر عرض دارد. ارتفاع آن از سطح آب 6.85 متر و دارای 5 دهانه ثابت و یک دهانه متحرک به طول 25 متر است.

مصالح مورد استفاده در ساخت این پل، بتون و آهن است. قسمت متحرک پل توسط چرخ دنده و به کمک نیروی موتور یا انسان به بالا و پایین حرکت می کند.

این پل به شماره 1514 به ثبت تاریخی رسیده است.

پل میان پشته

پل میان پشته، رابط بین استان گیلان و اردبیل است.

مسافران غرب کشور که از راه اردبیل و آستارا به گیلان می‌آیند از روی این پل می‌گذرند.

پل میان پشته، در دوره پهلوی، بین غازیان و میان پشته ساخته شد. طول این پل 210 متر و عرض آن 10 متر است.

این پل بتونی که ارتفاع آن از سطح آب 7 متر است، یکی از شاه کارهای صنعت پل سازی اوایل قرن حاضر است.

ساخت این پل در سال 1316 شمسی پایان یافت و از آن تاریخ مورد استفاده بوده است.

پل دیگری با 127 متر طول بندر انزلی را به میان پشته پیوند می‌دهد. این پل که از روی مرداب یا رود انزلی می‌گذرد 3 چشمه دارد.

پل آجری پونل

این پل در چهار کیلومتری جاده رضوان شهر به تالش قرار دارد و در دوره صفویه بنا و در دوره قاجاریه بازسازی شده است. مصالح آن آجر و سنگ و در راه شاه عباسی واقع شده بود. طول پل 30 متر و دارای یک دهنه ی بزرگ با طاق جناقی و عرض 30/2 متر وجان پناهی (قسمتی در زیر پل که می توان در زیر آن پناه گرفت )به ارتفاع 40 سانتیمتر است.
پل خشتی تجن گوکه

این پل در دهکده تجن گوکه از توابع لاهیجان قرار دارد و دارای دو چشمه با طاق جناقی است. در پایه های میانی و جانبی پل اتاقک های کوچکی برای بیتوته ی کاروانیان احداث شده بود. طول پل 60 متر و عرض آن 25/4 و ارتفاع کلی آن بیش از 5/7 متر است.مصالح به کار رفته در این پل آجر ، سنگ و ملات ساروج است. این پل در زمان قاجاریه ساخته شده است.

خشت پل تیمجان

خشت پل تیمجان در روستای تیمجان در غرب رودسر قرار دارد و از پل های دوره صفوی و قاجار است. این پل بر روی رودخانه ی کهنه گوراب که قبلاً محل عبور راه شاه عباسی بود، احداث شده است. مصالح پل آجر قرمز رنگ و ساروج است. پل دارای سه دهنه بزرگ و دو دهنه کوچک با طاق های جناقی است. طاق میانی 6 متر ارتفاع دارد. قسمت میانی پل مسطح و اطراف آن شیب دار است.
پل غازیان

پل غازیان یکی از پل های معروف دوره معاصر است که غازیان را به بندر انزلی متصل می کند. این پل از سال 1314 تا 1318 توسط مهندسین خارجی که بیشتر سوئدی و از شرکت سنتاب (آلمان ) و شرکت موتلا ( سوئد) بودند، ساخته شده است.

طول پل 40/210 متر ، عرض آن 10 متر و ارتفاع آن از سطح آب 85/ 6 متر است. پل دارای 5 دهانه ثابت و یک دهانه به عنوان پل متحرک به طول 25 متر است که هنگام عبور کشتی ها آن را بلند می کردند. در ساخت پل از بتون و مصالح فلزی استفاده شده است. این پل در سال های 1320 و 1333 ش مرمت شده است.

پل گازروبار

این پل در جاده ی رشت به صومعه سرا بر سر رودخانه گازروبار ساخته شده و شالوده ی آن به دوره صفوی و قاجار باز می گردد. پل گازروبار دارای یک دهانه اصلی و دو دهانه فرعی کوچک است. مصالح به کار رفته در آن ، آجر با ملات گچ در طاق ها و سنگ ساروج در پایه ها است. این پل به دستور "حاجی یوسف بگلوری" در دوره ی قاجار بازسازی شد.

((مشخصات و آدرس پل های تاریخی برخی از شهرهای استان گیلان))

شهرستان آستانه:

پل تجن گوکه/ کسیم/ روستای گسیم/ روستای تجن گوکه

شهرستان املش:

پل انزلی/ بندر انزلی/ بعد از کاخ شاه

شهرستان رشت:

پل چمار سرا/ رشت/ چمار سرا

پل خشتی لاهیجان/ رشت/ سر راه لاهیجان

شهرستان رضوانشهر:

پل پونل/ گیل دولاب

شهرستان رودبار:

پل خشتی / لوشان/ بر روی رودخانه شاهرود

قلعه نادری/ خورگام

محوطه اربوناو/ خورگام/ روستای ناوه

چراغعلی تپه مارلیک/ رودبار

شهرستان رودسر:

پل خشتی/ چینی جان/ روستای تمیجان

شهرستان صومعه سرا:

پل گازروبار/ صومعه سرا/ میانه راه صومعه سرا و بازار جمعه

شهرستان لاهیجان:

پل آجری/ لاهیجان

پل خشتی تجن گوگه/ لفمجان/ روستای تجن گوگه

پل خشتی لاهیجان/ لاهیجان انتهای محله پردلر/ فاصله ۵۰۰ متری بقعه سید حاجی دان پژودی

شهرستان لنگرود:

پل خشتی لنگرود/ لنگرود/ میدان انقلاب

پل نالکیا شهر/ لنگرود
پل خشتی نیاکو

پل خشتی نیاکو نزدیک روستای نیاکو از توابع لاهیجان قرار دارد. طول پل 50 متر و عرض آن 80/5 متر است. ارتفاع پل از سطح آب شش متر و دارای چهار دهانه است که دو تای آن بزرگ و دو تای دیگر کوچک هستند. مصالح به کار رفته در پل ، آجر و ساروج است. بعضی قدمت این پل را به دوره صفویان نسبت داده اند

پل تطبیقی

پل خشتی لاهیجان

تاریخچه لاهیجان
بنای شهر لاهیجان به "لاهیج ابن سام ابن نوح " نسبت داده می شود. این شهر، در گذشته "دارالاماره" یا "دارالامان" و سپس "لاهیجان المبارک" خوانده می شد.
لاهیجان در سال 705 ه . ق به دست اولجایتو فتح شد و امیر تیمور به آن لشکر کشید. پس از تیمور، سید امیر بیک و اعقاب وی – از سادات کیانی – بر شهر لاهیجان حکومت کردند. پس از سقوط حکمرانان کیانی، حاکمان صفوی در این شهر حکومت کردند. از حوادث ناگوار و مهم در تاریخ لاهیجان، طاعون در سال 703 هـ . ق، آتش سوزی سال 850 هـ . ق، لاهیجان و اشغال آن توسط روس ها در سال 1725 میلادی است. در سال 1230 هـ . ق لاهیجان دچار زلزله شد و در سال 1246، بار دیگر طاعون در آ ن کشتار کرد.
لاهیجان یکی از مراکز اصلی جنبش جنگلی ها بود. در حال حاضر لاهیجان یکی از شهرهای زیبای استان با امکانات فراوان جهانگردی است.
•نوع : تاریخی
•دوره تاریخی
892 هـ . ق
•معرفی :
درمنتهی الیه محله ،" پردسر " و در فاصله 500 متری بقعه " سید حاجی دان " بر روی رود خانه " سیم رود " یا سیم جو پل آجری استواری که دارای پنج چشمه است. جلب نظر می کند ، چشمه میانی از چشمه های دیگر بز رگتر است طاق چشمه ها هلالی است و بلندی لبه طاق چشمه میانی از سطح آب به 4 متر میرسد . طول پل 15 متر و سطح آن سنگفرش است . میر ظهیر الدین مرعشی در کتاب خود در ذکر وقایع سال 892 هجری قمری از این پل نام برده در اوائل دوره قاجاریه مرد نیکو کاری بنام حاج جعفر کاشانی به جای پل قدیمی که بنا بر روایت میر ظهیر الدین مر عشی سنگی بوده یک پل آجری احداث کرد که در سال 1271 هجری قمری بصورت اساسی مرمت شد
•امکانات و تسهیلات تفریحی، گردشگری، حمل و نقل، اسکان و ... :
در حد متوسط
•آب و هوا : معتدل
•
نقشه:

آشنایی با پل خشتی تمیجان – گیلان

خشت پل تیمجان در روستای تیمجان در غرب رودسر قرار دارد و از پل های دوره صفوی و قاجار است. این پل بر روی رودخانه ی کهنه گوراب که قبلاً محل عبور راه شاه عباسی بود، احداث شده است. مصالح پل آجر قرمز رنگ و ساروج است. پل دارای سه دهنه بزرگ و دو دهنه کوچک با طاق های جناقی است. طاق میانی 6 متر ارتفاع دارد. قسمت میانی پل مسطح و اطراف آن شیب دار است.