زیست بوم

آیا درک زبان حیوانات بـرای انسـان امکان پذیر است؟ - بخش نخست

با وجود بحث داغ در مورد این که حیوانات اصلاً زبانی دارند یا نه، برخی دانشمندان به کشف‌های شگفت‌انگیزی در مورد روش‌های برقراری ارتباط بین حیوانات رسیده‌‌‌اند.

تسوق ماست اند هاربر السعودية أونلاين مع تخفيضات 25 - charles barkley nike shoes for sale cheap jordan , نمشي - 75% | Air Jordan Sneakers

برگرفته از روزنامه اطلاعات

بهنوش خرم‌روز

با وجود بحث داغ در مورد این که حیوانات اصلاً زبانی دارند یا نه، برخی دانشمندان به کشف‌های شگفت‌انگیزی در مورد روش‌های برقراری ارتباط بین حیوانات رسیده‌‌‌اند. برخی حیوانات می‌‌توانند آنچه را دیده‌اند خود را با هم در میان بگذارند و گپ بزنند. «کوکو» نام گوریلی است که حدود 2 هزار کلمه از زبان انگلیسی را می‌‌فهمد. او از نظر فیزیولوژیکی توانایی پاسخ دادن به صورت کلامی را ندارد اما این گوریل 40 ساله، می‌تواند با استفاده از متدی برگرفته از زبان نشانه آمریکایی، آن ‌چه را فکر می‌‌کند به تصویر بکشد و در واقع از زبان انسان‌ها برای برقراری ارتباط استفاده کند. اگر زبان‌هایی را که او در جامعه خود از آنها استفاده می‌کند هم به حساب بیاوریم،‌ در واقع کوکو سه‌ زبانه است. کوکو فقط در مورد خوردنی صحبت نمی‌‌کند. به گزارش دیسکاوری، «پنی پترسون» که در مورد گوریل‌ها پژوهش می‌‌کند در طول مطالعات 28 ساله خود روی کوکو در مورد طیف وسیعی از هیجان‌ها که انسان‌‌ها می‌‌توانند تجربه کنند صحبت می‌‌کند، مثل شادی، غمگینی، عشق، سوگواری و خجالت. اما کوکو در این مورد یک استثنا نیست. ‏

‏«الکس» نام یک طوطی خاکستری آفریقایی است که 150 کلمه انگلیسی را تا قبل از مرگش در سال 2007/1386 یاد گرفته بود. این پرنده همچنین می‌‌توانست تا عدد 6 را بشمارد و بین رنگ‌ها و شکل‌‌ها تمایز قایل شود. همچنین می‌توانست کلمه‌‌ها را به هم وصل کند و معانی تازه به وجود بیاورد و مفاهیم انتزاعی نسبیت مانند بزرگ تر، کوچک ‌تر، رو و زیر را هم درک می‌کرد. الکس در شب مرگش در سن 31 سالگی به صاحبش، «ایرنه پربرگ» که روانشناس حیوانات هم هست گفت: «خوب باش. فردا می‌‌بینمت. من تو را دوست دارم.»‏از «چیسر»، سگ مرزی تا «اکی‌کامای» دلفین، حیوانات آزمایشگاهی زیادی از گونه‌های مختلف وجود دارند که تا به حال توانسته‌اند تا حد قابل توجهی در زبان انسان‌‌ها پیشرفت کنند و به واسطه درکی که از این زبان پیدا می‌کنند، با انسان‌‌ها رابطه برقرار کنند. اما با این وجود انسان‌‌ها در این راه خیلی از حیوانات عقب‌تر هستند و به ندرت متوجه زبان حیوانات می‌شوند. ما نمی‌‌توانیم به زبان حیوانات با آنها رابطه برقرار کنیم.‏

البته مطمئناً،‌ برای انسان به عنوان باهوش‌ترین گونه باید یادگیری زبان دلفین‌ها،‌ در مقایسه با یادگیری زبان انسان‌‌ها برای دلفین‌ها، ساده‌تر باشد. پس چرا ما به جای این که سعی کنیم زبان خودمان را به حیوانات بیاموزیم، راهی برای یاد گرفتن زبان حیوانات پیدا نمی‌‌کنیم؟‏در واقع دانشمندان زیادی در حال پژوهش در این زمینه هستند. آنها امیدوار هستند که روزی بتوانند زبان دلفین‌ها، فیل‌ها، گوریل‌ها، سگ‌ها و خلاصه همه حیوانات را بیاموزند. یکی از دانشمندان به تازگی موفق شده است تا حد زیادی زبان «سگ‌‌های دشتی» یا «سنجاب مرغزار» را رمزگشایی کند. اما در این راه، یک مانع بسیار بزرگ وجود دارد که کل کار را به تأخیر می‌‌اندازد، آن هم این باور است که حیوانات اصلاً زبانی ندارند که ما بخواهیم آن را یاد بگیریم.‏

‏«مارک بکف»، استاد اکولوژی و زیست‌ شناسی تحولی در دانشگاه کلرادو و از بنیانگذاران درمان‌های اخلاقی برای حیوانات همراه «جین گودال»،‌ در این ‌باره می‌‌گوید: «بر سر این موضوع بحث داغی وجود دارد، چون هنوز مردمانی هستند که اصرار دارند باید انسان را به کلی از سایر گونه‌ها جدا کرد. بنابراین،‌ اگر به سراغ کار روی حیطه ارتباطات حیوانات بروید و متوجه نشانه‌ای بشوید که حاکی از وجود یک سیستم ارتباطی و چیزی شبیه به زبان باشد،‌ این گروه اصرار دارند که آن را انکار کنند و خواهند گفت که چنین چیزی نیست.»

ادامه دارد...

• < قبلی
• بعدی >