دوشنبه, 03ام دی

شما اینجا هستید: رویه نخست یادگارهای فرهنگی و طبیعی زیست بوم سیلاب‌های ویرانگر مازندران با آبخیزداری مهار می‌شوند

زیست بوم

سیلاب‌های ویرانگر مازندران با آبخیزداری مهار می‌شوند

برگزفته از روزنامه همشهری
 
عبدالرحیم دیوسالار

 

سیل یکی از پدیده‌های مهم طبیعت است که دخالت‌ها و بهره‌برداری‌های غیراصولی از منابع طبیعی به‌شدت در وقوع آن تاثیرگذار است و این تاثیر، معمولا با برهم‌زدن چرخه آبی در طبیعت و ایجاد شکاف‌ در اتصالات و پیوستگی‌های منظم طبیعت رخ می‌نماید.

یک کارشناس سازه و سیل در گفت‌وگو با خبرنگار ما ضمن اعلام این مطلب افزود: آنچه حائز اهمیت است، ضرورت انجام اقدامات هماهنگ و اعمال مدیریت صحیح و جامع در حوزه‌های آبخیز و مطالعات جامع سیل‌خیزی است تا بتوان قدرت دفاعی طبیعت را افزایش و تکرار وقوع سیلاب‌های با دامنه خسارات زیاد را کاهش داد.

مهندس احمد زلیکانی تلاوکی اضافه کرد: عوامل متعددی در وقوع زمین‌لغزش‌ نقش دارند. اگر از تاثیر عوامل نامطلوب تشدید‌کننده و ناشی از دخالت‌های انسان صرف‌نظر کنیم، تشدید وقوع زمین‌لغزش‌ها و حتی فعال‌شدن زمین‌لغزش‌های قدیمی امری دور از انتظار نخواهد بود.

وی افزود: وقوع زمین‌لغزش‌های با سطح وسیع در استان مازندران (سیف‌کتی در قائمشهر، زرین‌آباد، پیله‌کوه و شب‌کلا در ساری، چلمردی در نکا و سنگ‌نیشت در سوادکوه) با میزان خسارات بسیار بالا زنگ خطری است که به صدا درآمده‌است.

موانع پیش‌رو

معاون آبخیزداری اداره کل منابع طبیعی و آبخیزداری مازندران در خصوص تنگناهای موجود در این زمینه گفت: وضعیت خاص زمین‌شناسی استان و فراوانی اثرات تخریبی سیل و زمین لغزش، پیش‌بینی تشدید وقوع زمین‌لغزش‌ها با توجه به امکان شروع دوره ترسالی و با توجه به نبود متولی متمرکز برای کنترل زمین‌لغزش،مدیریت ناهماهنگ در حوزه‌های آبخیز با توجه به تعدد دستگاه‌های بهره‌بردار که سازمان آب، صنایع و راه‌وترابری از جمله مهم‌ترین این دستگاه‌ها هستند، تنگناهایی است که بخش آبخیزداری با آن روبه‌رو است.

بهره‌برداری مناسب از خاک

مهندس کوروش شریفی سورکی، کارشناس ارشد در منابع طبیعی و آبخیزداری نیز در خصوص اهداف آبخیزداری به خبرنگار ما گفت: اعمال مدیریت جامع، یکپارچه و هماهنگ بر منابع پایه (آب و خاک) در حوزه‌های آبخیز به منظور بهره‌برداری مناسب و منطقی از منابع طبیعی تجدید پذیر و تجدید‌ناپذیر، ساماندهی مکانی و تعیین محدوده‌های مجاز برای تمام فعالیت‌های زیربنایی ازجمله کشاورزی، صنعتی، ساختمانی، راهسازی و گردشگری منطبق با توان‌های محیطی حوزه آبخیز و حتی به‌کارگیری نیروی انسانی در بخش‌های اقتصادی و اجتماعی به‌گونه‌ای که توسعه پایدار در همه زمینه‌ها مدنظر بوده و آسیب به طبیعت و محیط‌زیست به حداقل ممکن کاهش یابد، حفظ و احیا و توسعه منابع طبیعی، کنترل و مهار سیلاب‌های خانمان‌برانداز، استفاده مناسب از نزولات آسمانی، جلوگیری از هدررفتن آب‌های سطحی و تقویت سفره‌های آب زیرزمینی، کنترل فرسایش و هدررفت خاک‌های حاصلخیز و جلوگیری از حمل رسوبات به مخازن سدها، بهبود و توسعه شرایط اقتصادی و اجتماعی حوزه‌نشینان، کمک به اشتغال‌زایی در مناطق روستایی و جلوگیری از مهاجرت بی‌رویه روستائیان به شهرها از مهم‌ترین اهداف طرح‌های آبخیزداری به‌شمار می‌آید.

وی در خصوص مطالعات مربوط به طرح‌های آبخیزداری اظهار کرد: ساختار این طرح‌ها، شامل مطالعات فیزیوگرافی و توپوگرافی، هیدرولوژی و منابع آب، خاک‌شناسی و قابلیت اراضی، زمین‌شناسی و ژئومورفولوژی، دامپروری، کشاورزی، اقتصادی و اجتماعی، پوشش گیاهی (جنگل و مرتع)، زیست‌محیطی و تنوع‌زیستی، فرسایش و رسوب و سنتز و تلفیق است که در مطالعات مرحله تفصیلی اجرایی علاوه بر عناوین سیزده‌گانه مرحله شناسایی توجیهی، طراحی‌های سازه‌ای، بیولوژیک و بیومکانیک نیز در قالب شرح خدمات خاص انجام می‌پذیرد.

نوشتن دیدگاه


تصویر امنیتی
تصویر امنیتی جدید

در همین زمینه