یادمان
كشف اشياء تاريخي در شهر باستاني پارسه
- يادمان
- زیر مجموعه: ديدهبان یادگارهای فرهنگی و طبيعی ایران
- چهارشنبه, 07 بهمن 1388 07:41
- آخرین به روز رسانی در چهارشنبه, 07 بهمن 1388 07:41
- نمایش از چهارشنبه, 07 بهمن 1388 07:41
- بازدید: 3564
به گزارش مهر ، رئیس هیئت باستان شناسی ایتالیایی این کاوشها در این خصوص به خبرنگاران اظهار داشت: اشیاء تاریخی به دست آمده بیشتر متعلق به دوره هخامنشی بوده که نوک پیکان، مهره، دستبند، چشم مجسمه ها، قسمتی از بال نقش برجسته اهورا مزدا یا یک موجود افسانه ای، نوعی سفال آبی رنگ موسوم به آبی مصری و تعداد زیادی تکه های ظروف سفالی از جمله این اشیاء تاریخی هستند.
فرانچسکو کالیری در تشریح این کاوشهای باستان شناسی گفت: هدف از این برنامه پژوهشی که از کاخ تا شهر نام دارد شناخت دوره های سکونتی در شهر پارسه با کاوش در محوطه های باستانی اطراف تخت جمشید، شناسایی محدوده آثار باستانی در حریم تخت جمشید و بررسی تخت جمشید از تخت گاه هخامنشی تا محدوده شهر پارسه که محل سکونت طبقات اجتماعی دوره هخامنشی و عموم مردم است.
وی ادامه داد: این کاوشها تا پیش از این فقط توسط ویلیام سامنر آمریکایی حدود 35 سال پیش و بررسی ژئو فیزیک منطقه توسط هیئت ایرانی، فرانسوی به سرپرستی رمی بوشارلا و کوروش محمد خانی و مهندس امین پور موره پژوهش قرار گرفته و این نخستین باراست که در منطقه مورد نظر حفاری باستان شناسی انجام گرفته چون با بررسی های ژئو فیزیک و بررسی های سطحی نمی توان به طور کامل آثار زیرخاک را شناسایی کرد و تنها از طریق حفاری این کار امکان پذیر است.
رئیس هیئت باستان شناسی ایتالیایی افزود: محوطه ای که تاکنون پژوهشگران فکر می کردند شهر پارسه است بسیار وسیع تر بوده که ویلیام سامنر تنها در محوطه غربی پرسپولیس پژوهش کرد و ما در این فصل با بهره گیری از نتایج ژئو فیزیک تصمیم گرفتیم که چند نقطه از پرسپولیس را با انجام عملیات حفاری بررسی کنیم و تا امروز پنج گمانه زده ایم که در این گمانه زنیها به نتایج جالب توجهی نیز دست یافتیم.
وی اظهار داشت: از دیگر برنامه های هیئت، ساماندهی و تکمیل اطلاعات بانک اطلاعاتی جامع تخت جمشید است که بانک اطلاعاتی را به سیستم gis (ژئو گرافی) مجهز خواهیم کرد.
کالیری گفت: با مطالعه بر روی لایه نگاری سفال و اشیاء یافته شده و همچنین بررسی یافته های تازه خود از بقایای معماری های به دست آمده دریافتیم که از دوران هخامنشی تاکنون در چه دورانی این منطقه سکونتگاه بوده و با چند آزمایش جهت تاریخ گذاری لایه های باستان شناسی به تداوم حیات در این منطقه در دوره های مختلف اسلامی پی برده ایم و کشف یک دیواره با عرض 170 سانتی متر و طول 200 متر از شمال تا جنوب نشان دهنده یک ساختار مهم یا قسمتی از شهر است.
رئیس هیئت باستان شناسی ایتالیایی همچنین از برنامه ریزی جهت مرمت سنگهای تخت جمشید خبرداد و افزود: با توجه به پیشرفت علم متودولوژی در ایتالیا عوامل فرسایش و تخریب سنگ در تخت جمشید با توجه به درجه حرارت میزان آلودگی هوا بررسی می شود که پژوهشگران ایتالیایی و ایرانی با آزمایش برروی جرمهای موجود در سنگها این بررسی ها را انجام می دهند تا با استفاده دو تکنیکهای جدید مرمتی از تخریب سنگها جلوگیری کرد.