هنرمندان خردسال 17 کشور در نمایشگاه بین المللی جوانه
دوازدهمین نمایشگاه سالانه بین المللی جوانه ویژه آثار هنری کودکان و نوجوانان از 8 تا 15 آذر ماه 1378 در تالار آبی کاخ نیاوران برگزار شد.
نمایشگاه سالانه جوانه از سوی نگارخانه شیو،گنجینه نقش جهان و مجموعه فرهنگی ـ تاریخی کاخ نیاوران و با همکاری سازمان میراث فرهنگی و گردشگری، کمیته ملی موزه های ایران (ایکوم ایران) و کمیسیون ملی یونسکو در ایران برگزار شد.
در این نمایشگاه، که آثار هنری کودکان و نوجوانان در زمینه های نقاشی، طراحی، آثار حجمی و.... به نمایش در آمد، جدای از شرکت کنندگان ایرانی،هنرمندانی ازکشورهای فنلاند، چک، کانادا، انگلستان، ارمنستان، افغانستان، رومانیا، پاکستان، ایتالیا، آمریکا، نروژ، مصر، امارات متحده عربی، سوئیس، ترکیه، و صربستان شرکت کردند.
در این نمایشگاه 320 اثر از 275 هنرمند کودک و نوجوان به مدت یک هفته به نمایش عمومی گزارده شد و در آدینه 15 آذر 1378 طی مراسمی یادمان نمایشگاه به شرکت کنندگان وجوایزی نیز به برگزیدگان در رده سنی نوجوانان اهدا شد.
گنجینه نقش جهان
این بود گزارشی پیرامون برگزاری نمایشگاه نقاشی کودکان که برگزار شد اکنون بد نیست به حاشیه های این نمایشگاه که بهانه ای برای نوشتن این مطلب است بنگریم و گوش بسپاریم :
برای خود من بسیار جالب و جذاب بود که کودکانی با سنین کم نگارهایی از شاهنامه کشیده بودند و یا به مانند نگاره زیر با گرفتن جنگ افزاری به دست به ما نشان دادند کودکان امروز این مرز و بوم کسانی هستند که در آینده از کیان کشور پاسداری می کنند.
شادمانی من با دیدن نگاره هایی که نام خلیج فارس و پرچم ایران می درخشید دوچندان شد.شگفتی این نگاره ها در این بود که تمامی آنها را کودکانی خردسال کشیده بودند در حالی که کودکان سایر کشورهای شرکت کننده که رسانه ها و سازمان آموزشی آنها با هدف ساختن شخصیتی (درست و یا دروغین که بیرون از حوصله این نوشتار است)ملی آنها را آموزش می دهد نگارهای با دیدی کودکانه کشیده بودند .
حال این کودکان با همه ی خاموشی ها و کمبودهای موجود کسانی هستند که عشق ایران را در وجود خود دارند و با بینش پاک خود به ما می آموزند.و اینان همان کسانی هستند که ما باید برای آنها تلاش کنیم
در پی این نوشتار بد نیست به انشای یکی از کودکان این مرز و بوم که چندی پیش در اینترنت پخش شد نیز نگاهی بیفکنیم (که شوربختانه منبع اصلی آن را نمی شناسم و از ایشان پوزش می خواهم) که خود گویای همه چیز است:
پاینده ایران
و به امید مرزهای فرهنگی و جغرافیایی ایران بزرگ.
