ورزش
المپیک
- ورزش
- نمایش از جمعه, 20 مرداد 1391 12:35
- بازدید: 3009
المپیک بزرگترین و مهم‌ترین رویداد ورزشی در جهان است که از آن به میعادگاه نسل‌ها از کشورهای جهان یاد می‌کنند. ورزش قهرمانی در جهان امروز امری کاملاً حرفه‌ای و تخصصی شده است.
adidas calabasas cream factory san jose menu - GZ3194 - adidas Ultra Boost 2021 White Multicolor | nike air failed status in windows 7 2017 - Buy Online - nike lunar air force 1 white ice hockey tickets for Women & Men - FitforhealthShops
برگرفته از روزنامه اطلاعات
ابوالقاسم ـ قاسم زاده
به روایت گزارش‌های خبری ـ ورزشی تعداد و تنوع مدال‌هایی که ورزشکاران از جمهوری اسلامی ایران تا امروز در مسابقه‌های المپیک دریافت کرده‌اند در تاریخ ورزش ایران بی‌سابقه است و فعلاً کشور ما در ردیف سیزدهم از جدول رده بندی کشورهای شرکت کننده در المپیک امسال قرار دارد و امکان دریافت مدال‌های دیگر با در نظر گرفتن شروع مسابقه کشتی آزاد برای ورزشکاران ایرانی وجود دارد. این روزها اخبار المپیک و تماشای مسابقات آن موضوع روز برای اغلب خانواده‌ها و مردم است. المپیک بزرگترین و مهم‌ترین رویداد ورزشی در جهان است که از آن به میعادگاه نسل‌ها از کشورهای جهان یاد می‌کنند. ورزش قهرمانی در جهان امروز امری کاملاً حرفه‌ای و تخصصی شده است.
برنامه‌ریزی، بودجه، فراهم آوردن امکانات مناسب برای جوانان با استعداد در بخش‌های متنوع و گوناگون ورزشی بخش مهمی از وظیفه و مسئولیت دولت‌ها در برنامه‌ریزی ملی آنها شده است. نتایج آن در المپیک ظاهر می‌شود و کسب افتخار ملی در آن اگرچه به نوع و تنوع مدال‌هایی از طلا، نقره و برنز ارزیابی می‌گردد اما چگونگی حضور، اخلاق ورزشی و سیر تلاش‌ها، بخش دیگری از افتخار ملی برای جوانان شرکت کننده است که اوج آن در نواختن سرود ملی و بالا رفتن پرچم کشورها ظهور و بروز می‌یابد. المپیک برای دو هفته موج خبری در سراسر جهان می‌سازد و آن را به صورت رویداد خبری زمان پذیر می‌توان دید. اما کشورهایی هستند که با پایان گرفتن مراسم المپیک همچنان برای المپیک آینده، ورزش قهرمانی کشور خود را با برنامه‌ریزی جدید و دقیق‌تر پی می‌گیرند. اگرچه نقد حضور ما در المپیک امسال را باید از قلم نویسندگان و صاحب‌نظران ورزشی در آینده نزدیک دید و ارزیابی کرد اما در آستانه پیروزی در المپیک امسال که نسبت به سالهای گذشته تفاوت بسیار دارد. یادآوری نکاتی در این یادداشت کوتاه شاید مفید باشد.
1ـ ورزش بصورت بخشی از دانش درآمده که بصورت حرفه‌ای و تخصصی جایگاه خود را در مراکز علمی و دانشگاهی پیدا کرده است. هر دانشی را به نتایج آن در زندگی فردی و اجتماعی می‌سنجند. ورزش دانشی است که نتایج آن اگر بصورت حرفه‌ای و تخصصی در جامعه‌ای نهادینه گردد طیف وسیعی از نیازهای فردی و اجتماعی را در بر می‌گیرد. ورزش از بهداشت و درمان، سلامت جامعه و بالا بردن ضرایب امید به زندگی تا رشد وحدت و همبستگی ملی و افتخارات میهنی را در برمی‌گیرد. ورزش و ارتقاء دانش آن را در سیاست، اقتصاد و فرهنگ کشورها بصورت علمی بسیاری از کشورها مطالعه، نقد و ارزیابی کرده‌اند. سیاستمداران به گونه‌ای از ورزش قهرمانی سود می‌جویند و اقتصاددانان تاثیر آن را در تجارت و تولید انواع و اقسام ابزارهای ورزشی و بازار تجارت ورزش محک می‌زنند. اهل فرهنگ در نسبت ورزش و اخلاق و سلامت روانی جامعه سخن بسیار دارند. این همه در روزگار ما از باور حرفه‌ای و تخصصی بودن امر ورزش برمی‌آید. حالا پرسش اصلی همین است که آیا در کشور ما امر ورزش، چه ورزش در سطوح عمومی یا قهرمانی اولاً بصورت یک دانش دیده می‌شود تا از طریق دانشگاهها و مراکز علمی ویژه آن با آموختن این دانش برای آینده ورزش کشور کادرسازی گردد؟ کشورها تجربه‌های مدیریتی در ورزش را به سمت‌وسوی علمی و آکادمیک هدایت می‌کنند و پایه‌های موفقیت خود را از همین طریق بدست می‌آورند. در حالیکه هنوز هستند بسیاری از کشورها که تجربه ورزشی خود را همچنان با روش آزمون و خطا ادامه می‌دهند و بودجه بسیاری نیز برای آن خرج می‌کنند اما همواره از نداشتن کادر لازم برای اداره و مدیریت سامان ورزشی کشور خود در سطح عمومی و بخصوص در ورزش‌های حرفه‌ای ـ قهرمانی رنج می‌برند. منحنی موفقیت این گونه کشورها همواره پائین و بالا می‌رود و هیچ مسیر مستمر و بر اساس تعریف حرفه‌ای ـ تخصصی از ورزش ندارند. ما در این مسیر کجا قرار داریم؟
2ـ کشورهایی که امروز در مدیریت کلان دولت‌های خود ورزش را به پدیده‌ای حرفه‌ای و تخصصی درآورده‌اند. در ورزش قهرمانی، دایره مدیران، مربیان، ورزشکاران را از دغدغه‌های سیاسی و اقتصادی دور و جدا می‌سازند. اولین گام تنظیم زندگی عادی و اداره معیشت زندگی آنها است. اغلب افرادی که در بخش ورزش قهرمانی تلاش می‌کنند از حد متوسط وخوب مزایای یک زندگی خانوادگی برخوردارند. فی‌المثل در برخی از کشورها کسانی که در المپیک برای کشور مدال قهرمانی می‌آورند، تنها به پاداش موردی و مالی به آنها اکتفا نمی‌کنند و بسیاری از کشورها اساساً چنین شیوه‌ای ندارند. دولت‌ها در این کشورها موظف می‌گردند تا کسانی که در المپیک قهرمان و مدال‌آور ملی شده‌اند در جایگاه قانونی تعریف «قهرمان ملی» قرار گیرند و به صورت قانونی هزینه‌های تحصیلی، درمانی و خدمات عمومی این ورزشکاران و خانواده‌های آنها از بودجه ملی تأمین می‌گردد. در نگاه حرفه‌ای ـ تخصصی ورزش به رویداد المپیک، در کشورهای توسعه‌یافته قهرمان ملی تعریف و جایگاه قانونی دارد که مزایای مادی و غیرمادی آن در حیطه قانون تعریف شده است و در دستور کار دولت‌ها برنامه‌ریزی و اجرای می‌گردد. حال پرسش این است، قهرمانان ملی ما که در المپیک‌های گذشته برای ایران افتخار آفریدند و قهرمان ملی نام گرفتند، در چه حال و هوایی از زندگی عادی و حل مشکلات آن برای خود و خانواده خویش به سر می‌برند و یک کلام چرخه زندگی را چگونه می‌چرخانند؟
3ـ سالهای سال است که در المپیک و در چند رشته معدود ورزشی درخشش خوبی داریم. کشتی و وزنه‌برداری در صدر المپیک و قهرمانی کشور ما قرار دارد. امسال و به قول خبرنگاران ورزشی برای اولین بار در رشته‌های دوومیدانی و پرتاب‌دیسک مدال‌آور شدیم. در ورزش بوکس، قایقرانی و رشته‌های دیگر حضور فعال داشتیم. این نوید خوبی است حال که «وزارت ورزش» ایجاد گردید امید می‌رود مسیر ورزش حرفه‌ای ـ تخصصی در ورزش قهرمانی کشور ارتقاء یابد و فراگیر گردد تا در المپیک آینده در رشته‌های دیگر ورزشی که استعدادهای خوبی در کشور وجود دارد، پرورش یابند و در ورزش قهرمانی حضور پیدا کنند.
المپیک امسال تجربه شیرینی بود که همه مدیران و ورزشکاران برای ورزش قهرمانی کشور تلاش کردند. این تجربه را باید قدر دانست. برای آینده بهتر برنامه‌ریزی کرد و باور داشته باشیم که ورزش قهرمانی امری حرفه‌ای ـ تخصصی است.
