ایران‌بوم

متاسفانه این افراد به قدری در زندگی خود حرام خورده بودند که در روز عاشورا ندای "هل من ناصر ینصرنی" را نشنیدند و تمام هستی خود را فدای دنیای فانی کردند و شکست خوردند و در مقابل بزرگانی بودند و در یاری امام زمان خویش بر یکدیگر سبقت ‌گرفته، عاشقانه از حریم ولایت و حرمت فرزند رسول خدا (ص) دفاع و حمایت کردند.

به گزارش خبرنگار دین و اندیشه خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، دهم محرم سال ۶۱ هجری، حادثه‌ عظیم عاشورا، شهادت امام حسین علیه‌ السلام و 72 تن از یاران از جان گذشته ایشان رقم خورد. قیامی که حضرت اباعبدالله حسین (ع) برای برپایی و اقامه دین مبین اسلام، همراه خانواده خویش، حج خود را نیمه‌ تمام رها کرد و برای ادای رسالت مهمی به سوی کربلا حرکت کردند.

افراد بسیاری در واقعه عظیم عاشورا به ایفای نقش در جبهه حق و باطل پرداختند. آن‌هایی که دل در گروی محبوب حقیقی نهاده بودند، در یاری امام زمان خویش بر یکدیگر سبقت ‌گرفته، عاشقانه از حریم ولایت و حرمت فرزند رسول خدا (ص) دفاع و حمایت کردند.

اما گروهی که فریفته مال و مقام دنیوی شده بودند و پاداش دنیای فانی را به آخرت جاودان ترجیح دادند در جبهه مقابل حق ایستادند و سرنوشتی ذلت‌ بار را برای خود در دنیا و آخرت رقم زدند و به پاداش دنیوی هم نرسیدند.

با استناد به دانشنامه ۱۴ جلدی امام حسین(ع)، فهرستی از اصلی‌ترین دشمنان امام حسین (ع) و چگونگی مرگ آنان تهیه شده است که در جدول زیر ارائه می‌شود:

نام / نقش وی در کربلا / سرانجام و چگونگی مرگ

شمر بن ذی‌الجوشن / نقش‌آفرین اصلی جنایات کربلا، صدور دستور یورش همه جانبه به امام حسین(ع) و یارانش / دستگیری توسط مختار ثقفی، گردن زدن او

محمد بن اشعث بن قیس / نقش‌آفرین و فراهم کننده حوادث روز عاشورا، فرمانده نیرویی بود که مسلم را دستگیر کردند / روز عاشورا در پی نفرین امام حسین(ع) عقرب سیاهی او را نیش زد و با خواری تمام مُرد

عبید الله بن زیاد / در حادثه کربلا، همه جنایت‌ها به دستور مستقیم عبیدالله تحقق یافت و بعد از یزید بیشترین نقش را در فاجعه عاشورا داشت / چکیدن قطره خونی از سر مبارک امام حسین(ع) بر ران او و باقی ماندن آن زخم تا آخر عمر.

یزید بن معاویه / چوب زدن بر دندان‌های مبارک امام حسین(ع) / هنگام رقص و مستی به زمین خورد و مغزش متلاشی شد و صورتش همچون قیر، سیاه شد

سنان بن انس / نقش مؤثری در کشتن اباعبدالله الحسین(ع) داشت / زبانش گرفت، عقلش زائل شد و با وضع ناگواری از دنیا رفت

عمر بن سعد/ مجرم شماره سوم فاجعه کربلا و فرماندهی عملیات کربلا را بر عهده داشت / به دستور مختار ثقفی به قتل رسید و سرش از تن جدا شد

حرملة بن کاهل / پرتاب تیر بر گلوی علی‌اصغر(ع) / مختار ثقفی دستور داد تا بدنش را تیرباران کنند

حصین بن نُمیر / فرمانده تیراندازان لشکر عمر بن سعد و تیراندازی به امام حسین(ع) / ابراهیم بن اشتر جسد او را سوزاند و سرش را برای مختار به کوفه فرستاد، سر او در مکه و مدینه آویزان ماند تا درس عبرتی برای دیگران باشد

مالک بن نُسیر کِندی / فرود آوردن ضربه بر فرق مبارک سیدالشهدا(ع) / قطع دستانش توسط همسرش و تا آخر عمر فقیر ماند

زرعه دامی / از قاتلان امام(ع) / هنگام مرگ از گرمای شکم و سردی پشتش صیحه می‌زد و می‌گفت به من آب دهید

محمد بن اشعث / هتک حرمت امام حسین(ع) / توسط نیش عقرب در هنگام قضای حاجت مُرد

عبدالله بن حَوزه / تیراندازی به سوی لشکر ابا عبدالله(ع) / قطع پای راست او توسط مسلم بن عوسجه، اسب با حرکت تند، سر او را به هر سنگ و کلوخی کوبید تا به دوزخ رفت

شبث بن ربعی / با شمشیر به صورت مبارک امام حسین(ع) زد / ابراهیم بن مالک اشتر آنقدر ران‌هایش را برید تا مرد. سپس سرش را جدا کرد

ابحر بن کعب / برداشتن مقنعه حضرت زینب(س) و کشیدن گوشواره از گوش ایشان / ابراهیم بن مالک اشتر وی را به هلاکت رساند

شرحبیل / از پشت بر صورت امام حسین(ع) زد / مختار او را کشت

عمروبن حجاج / در روز عاشورا آب را بر روی اباعبدالله الحسین(ع) و یارانش بست، امام(ع) را خارج شده از دین نامید و از جمله حاملان سرهای شهداء به کوفه بود / به نفرین امام حسین(ع) گرفتار و از شدت تشنگی در بیابان هلاک شد

احبش بن مرثد(اخنس) / با اسب بر بدن مبارک امام حسین(ع) تاخت و عمامه حضرت را به غارت برد / پس از واقعه عاشورا وقتی در صحنه جنگ ایستاده بود، تیری از کمان، رها و به قلبش اصابت کرد و مرد

عبدالله بن ابی حُصین / آب را بر سیدالشهداء(ع) بست و با بی‌شرمی به امام گفت: ای حسین! به خدا سوگند، جرعه‌ای از آب نخواهی چشید تا از تشنگی بمیری / به نفرین امام حسین(ع) مبتلا و به بیماری استسقاء گرفتار شد، هرچه آب می‌نوشید تشنگی‌اش برطرف نمی‌شد تا اینکه هلاک شد

بَجدل بن سُلیم / انگشت مبارک امام(ع) را برای در آوردن انگشتر برید / مختار او را دستگیر، و سپس به هلاکت رساند

اسحاق بن حَیوه حضرمی / داوطلبانه بر پیکر امام حسین(ع) تاخت و پیراهن حضرت را به غارت برد / با پوشیدن پیراهن اباعبدالله(ع) به مرض پیسی مبتلا شد و موهایش ریخت، توسط مختار دستگیر شد و به هلاکت رسید