سه شنبه, 20ام فروردين

شما اینجا هستید: رویه نخست زبان و ادب فارسی شعر

شعر

ریشه در خاک - سروده‌ی فریدون مشیری

تو از این دشت خشک تشنه روزی کوچ خواهی کرد
و اشک من ترا بدرود خواهد گفت.
نگاهت تلخ و افسرده است.
دلت را خار خار نا امیدی سخت آزرده است.
غم این نابسامانی همه توش وتوانت را زتن برده است.

در روح و جان محمد نوری مهر میهن موج می‌زد

محمد نوری هنرمرد پرآوازه ایرانی که با صدای دلنشین، خوش‌طنین و گرم در ترانه‌های ماندگارش از مهر میهن و عشق ایران برای نسل دیروز و امروز ایران می‌خواند، درگذشت. یکی از ترانه‌های محبوب محمد نوری «جان‌مریم» است؛ اما تاثیرگذارترین آثارش ترانه‌سرودهای شورانگیز ملی و میهنی اوست. «ایران، ایران»، «سرزمین خورشید»، «ای دیار خوب من»، «ای وطن»، «سرزمین محبوب من»، و «سفر برای وطن» شماری از ترانه‌های میهنی به یادگار مانده از محمد نوری است.

نفرین به انگلیس - ملک‌الشعرا بهار

در کتاب "ترفند پیغمبر سازان و دساتیر آسمانی" نگارش "علی  اصغر مصطفوی"که پیرامون نیرنگ بازی کشورهای اروپایی و به ویژه انگلیس درباره‌ی ایجاد فرقه‌های مذهبی جعلی و وابسته با هدف ایجاد تفرقه ی دینی و مذهبی در کشورهای مشرق زمین است ،قصیده یا نفرین نامه ای از ملک الشعرای بهار به چشم میخورد که ،نشان دهند افکار حاکم بر جامعه آن دوران است و دریایی پر از معانیِِِ ِ ناب.

ارغوان - هوشنگ ابتهاج

ارغوان  -  این چه رازی است که هر بار بهار - با عزای دل ما می آید؟ - که زمین هر سال از خون پرستوها رنگین است؟

تن آدمی شریف است، به جان آدمیت - سعدی شیرین سخن

تن آدمی شریف است، به جان آدمیت
نه همین لباس زیباست، نشان آدمیت

پادشاهی ضحاک - حکیم فردوسی

چو ضحاک شد بر جهان شهریار                       برو سالیان انجمن شد هزار
نهان گشت آیین فرزانگان                               پراگنده شد کام دیوانگان 

در همین زمینه